"Laat je meevoeren met de stroom in plaats van tegen de rivier te peddelen" (Ingspire)

Op 21 april schreef ik nog: "Op alles voorbereid dus. Het blijft betrekkelijk. want je kunt je nu eenmaal niet op alles voorbereiden". Hoe waar bleek dit te zijn. En "de kunst is om de controle los te laten en te aanvaarden wat er op je pad komt"

Op dit moment dwalen we niet rond in Parijs in afwachting van de tentoonstelling van Iris van Herpen in het "Musee des Arts decoratifs". Ik zit aan mijn bureau in mijn werkkamer in Rhenen. We zijn in afwachting van de bevindingen van de arts. Gistermiddag heeft de oogarts geconstateerd, dat DickJan een scheurtje heeft in zijn netvlies van zijn linkeroog. Hij werd vrijwel onmiddellijk gelaserd om het risico van een netvliesloslating te voorkomen. De behandeling is maar gedeeltelijk geslaagd. Bloedstolsels beletten de arts optimaal te kunnen laseren. Zij liet de beslissing bij hem, hoe verder. Uiteindelijk hebben we besloten dat hij vandaag nog voor een controle zou gaan in het ziekenhuis in Ede. Dat betekende dat hotels en restaurants in Parijs en San Sebastian moesten worden geannuleerd en ook de treinreis naar Parijs, San Sebastian en Oviedo. Een alternatief, afhankelijk van de uitslag van vanmiddag, is gevonden in een vlucht naar Madrid donderdagochtend en vandaar met de trein naar Oviedo.

Het is vreemd ineens thuis te zijn, terwijl er echt helemaal niets is gepland en eigenlijk ook niets te doen is. De koelkast was leeg, dus er moesten boodschappen worden gedaan vanmorgen. Ik heb de ramen binnen en buiten gewassen en de nieuwsbrief voor SchrijfPassie geschreven voor juni tot september. Heel nuttig overigens, maar niet wat je had bedacht.

We zijn het eens, dat we geen risico nemen, al zou dat betekenen dat we moeten afzien van onze pelgrimsreis. We moeten aanvaarden wat er op ons pad komt. De controle loslaten en ons mee laten voeren met de stroom. Het is afwachten hoe deze middag verder verloopt en waar we ons donderdag bevinden. Wordt vervolgd.