“Een horizon is niet anders dan de grens van je blikveld” (coachingskalender 2009)

8 juni 2018 - Silleda, Spanje

Na een redelijke nacht en dito ontbijt vertrokken we om 8.15 uur nadat we eerst afscheid van onze Engel hadden genomen. Zij had dienst vanmorgen en zorgde dat we niets tekort kwamen. Twee bekertjes yoghurt met muesli en een geroosterde boterham en twee koppen thee, daarop moest het gaan lukken. Ik voelde me beter dan gisteren. Het leek er op dat de kuur aansloeg. Mijn darmflora protesteerde heftig. Ik heb mijn sporen achtergelaten op de Via de la Plata. 

We passeerden “Restaurant Ricardo”, waar we gisteravond zo lekker hadden gegeten. We maakten nog twee keer een espressostop (1 euro, inclusief een klein laasje jusorange) haalden postzegels in het postkantoor en geld uit de muur. In Silleda bleek de economische crises nog niet achter de rug; veel leegstaande gebouwen, half afgebouwde constructies of flats, waarin de benedenverdieping dicht gemetseld was (daar hadden kennelijk winkels moeten komen). Om 8.30 uur gingen we dan echt van de start. 

DJ had tot driemaal toe dezelfde blaar uitgeprikt. Bij aanvang deed het geen pijn.  Aan het eind van de dag leek ik op scheermesjes te lopen.

Via landelijke weggetjes liepen we naar Bandeira. Het was 17 graden en halfbewolkt. De Spaanse zon scheen! Het werd een geweldige wandeldag qua temperatuur en zon. Op het laatste half uur na, bleef het droog. Een kniesoor die daar overvalt. 

In Bandeira dronk ik thee, deed ik droge sokken aan, deelden we een croissant en kregen we een stempel in ons paspoort. We hadden nu 7 km gelopen, nog 13 km te gaan naar Ponte Ulla en nog 33 km naar Santiago. 

De weg ging verder door agrarisch gebied. Koeien en varkens zaten in loodsachtige gebouwen. Je wil niet weten wat ze zich dat af speelt. Ik zag een glimp van een mijnheer die met een stok op de rug van een koe sloeg ( volgens DJ een slachthuis). Echt niet zachtzinnig. Het dier liep niet snel genoeg door. Mijn hart kromp ineen. Dit is de reden dat ik geen vlees eet. Waar is de Partij van de Dieren als je ze nodig hebt? 

De bermen stonden vol met wilde bloemen en kruiden. Het landschap was glooiend en groen. Witte wolken dreven voorbij aan een blauwe lucht. Wat een vrolijke dag! In Dornelas (60 inwoners) aten we in de “Albergue Casa Leiras” een tosti kaas en dronk ik groene thee. Dornelas is een schattig in natuursteen opgetrokken dorpje met een prachtig romaans kerkje uit de 12e eeuw, de Igrexa de San Marino de Dornelas. Helaas dicht. 

De laatste etappe ging door gevarieerd bos: (steen)eiken, tamme kastanje, eucalyptus (de geur is heerlijk) en naaldbomen.  We hoorden vliegtuigen die landden op het vliegveld van Santiago. Dat was niet ver hier vandaan.

In Oseixo aten we ons brood met kaas op. De lucht boven de bergen werd gitzwart. We waren nog drie kwartier verwijderd van Ponte Ulla. We liepen stevig door en rond half drie staken we de burg over. Ponte Ulla heeft 720 inwoners en ook een mooie romaans kerkje. Ik hoop dat we die nog kunnen bezichtigen vanmiddag.

Het “Pension O Cruceiro” ligt aan de autoweg N 525. De oordopjes moeten wellicht in vannacht. De kamer is klein, zo klein dat we de bagage niet echt kwijt kunnen. Maar goed, het is voor een nacht. Morgen naar Santiago de Compostela. Het voelt beslist anders dan vorig jaar. We gaan onze  compostela  dan nog niet halen. Het voelt beslist namelijk nog niet als een prestatie. We lopen door naar Finisterre en eenmaal weer terug in Santiago, gaan we ons bewijs halen. 

Zo ver is het nog niet. Nog ruim een week te gaan. Heerlijk! En met mooi weer in het vooruitzicht.

We hebben 21,5 km gelopen met 300 meter hoogteverschil, aldus Tom Tom.Uitzicht met zon even na Silleda   Selfie met zon   Landelijk gebied op weg naar Ponte Ulla   Albergue Casa Leiras   Idyllisch plekje      Genietend van de zon   Igrexa de San Martiño de Dornelas   Omgeving Dornelas    Die kant op   Ponte  Ulla   Ponte IUlla   Hoofdstraat van Ponte Ulla   Hotel O Cruceiro da Ulla

Foto’s

3 Reacties

  1. Hetty:
    8 juni 2018
    Echt fijn om met je mee te leven. De stukjes die je over geschiedenis schrijft of info over het land ga ik snel doorheen. Maar je ervaringen lees ik met veel aandacht en interesse. Trots op je.
  2. Jose Dicker:
    9 juni 2018
    Hopelijk niet teveel last van de blaren Con! Sterkte, succes en vooral veel devotie plezier , liefs voor jullie en voor jullie meereizende engelen 😘😘
  3. Kees nab:
    9 juni 2018
    Een mooie dag met veel afwisseling in het landschap en....ook een beetje zon. Toch is de omgeving van Nijmegen mooier. Dus voor DickJan wordt dat straks opnieuw genieten.
    We begrijpen dat het met Conny wat beter gaat. Fijn.
    Lieve groeten van
    Kees en Mieke