Reiziger er is geen weg.......... (Antonio Machado)

En dan is het ineens zo ver: 1 juni, een dag voor vertrek, Mijn koffer staat gepakt en is gewogen: 17,9 kg. Goed gedaan. Natuurlijk gaat er veel te mee, maar er moet ook wat te kiezen zijn. Hoewel. Van de week zei ik nog tegen iemand dat mijn gedachten tijdens het wandelen zo banaal zijn. Ik kan piekeren over wat ik die avond aan zal trekken! Ja, echt waar. Dat zijn nou niet bepaald hoogdravende pelgrimsgedachten, zou je zeggen,. En wat dat betreft zou het helpen wanneer ik alleen een T-shirt, drie onderbroeken, een paar schone sokken en een trui zou meenemen. Echter, ik heb de gedachte losgelaten dat ik alleen diepe gedachten zou moeten hebben tijdens het lopen. Mijn gedachten meanderen toch waar ze heen gaan. De kunst is ze niet vast te grijpen, maar ze gelijk weer voorbij te laten drijven. Heel mindfull. Ik ga me weer een beetje meer bekwamen in die kunst.  

Nadat ik mijn koffer heb gepakt, ga ik straks de tuin nog in om het laatste onkruid te wieden en de laatste boodschappen doen. Onze schoondochter komt met onze kleine meid eten vanavond. De vader van onze kleindochter zit in Berlijn. We zullen ze een hele tijd moeten missen, want zij gaan ook op vakantie. Ik heb de hoop, dat ze ons zullen blijven voorzien van appjes met foto's van (inmiddels) kruipende, zittende en lachende grote kleine meid. Dit is een min of meer verkapte wens.

Gistermiddag hebben we met ons Buurtzorg team een borrel gedronken om de zomer in te luiden en misschien onszelf moed in te drinken op de komende zomermaanden, die weer de nodige extra inzet vragen. Ik heb 'mijn' cliënten goed achtergelaten. En eigenlijk moet ik constateren, dat ik het werk al achter me gelaten heb en in vakantiestemming begin te verkeren. Dat is mooi!

We stappen morgenochtend om 8.39 op de trein richting Schiphol. De eerste twee dagen verblijven we in Madrid, maar daar morgen meer over. Ik wens onszelf een goede reis en besluit met het gedicht van Antonio Machado:

Reiziger er is geen weg

de weg maak je zelf, door te gaan,

stap voor stap, regel voor regel.

Als de vink niet kan zingen,

als de dichter een pelgrim is

als bidden ons niets oplevert:

reiziger er is geen weg,

de weg maak je zelf, door te gaan

stap voor stap, regel voor regel.

Reiziger, de weg,

dat zijn jouw sporen, en niets anders.

Reiziger er is geen weg.

de weg maak je zelf, door te gaan.

Door te gaan maak je de weg

en als je achterom kijkt,

zie je het pad dat je nooit zult betreden.

Reiziger er is geen weg

alleen een schuimspoor in de zee"