"De afstand is niet van belang. Alleen de eerste stap is moeilijk" (Marquise Du Deffand)

 Hoogteverschillen van de Camino

En toen was het zo ver! We werden om 8.30 uur opgehaald door een jonge vrouw met een prive auto met kinderzitje op de achterbank. Zij bracht ons naar Maia, 10 kilometer verderop. We 'misten' hierdoor de olieraffinaderij en een stukje kust. We hebben gisteren al een stuk van deze etappe gelopen. Het was vanmorgen halfbewolkt en bij aanvang 16 graden. Het zou niet warmer worden dan 19 graden. De noorden wind was stevig. Mede door het weer was de wandeling prima te doen. 

Het startpunt in Maia voelde als een bijzonder moment: nu ging het echt beginnen! De hele route van 23 kilometer was geweldig goed aangegeven. Ik heb een aantal variaties op het thema gefotografeerd. 

De eerste 3 kilometer was wandelcorfee door industriegebied met veel hard rijdende vrachtauto's. We liepen langs de weg, waar ook veel afval in de berm lag,  daarna werd het landschap lieflijker. We liepen dorpjes in en uit. Het waren veelal lintdorpjes. Aan horeca geen gebrek en stempels voor in ons' pelgrimspaspoort waren ook goed te krijgen.

Wat betreft de flora is het echt een bloeiend feestje:

Na Vilarinho werden de dorpjes spaarzamer en liepen we tussen maisvelden en  wijngaarden. Opvallend waren de hoge muren waar we tussen liepen, waardoor het net leek als of we op holle wegen liepen. 

Ik was in staat gewoon te genieten en was niet bezig met verleden, heden of toekomst. Ik voelde me lekker ontspannen en liet mijn schaduw voorgaan. Ik had geen noemenswaardig last van haar. Even voor Arcos dronken we, wat voor een cafe door  moest gaan, een kop thee. Daar ontmoette we een Portugees, die twee jaar in Nederland had gewoond en heel goed Nederlands sprak. Hij sprak met enthousiasme over die twee jaar in Leiden en Eindhoven en had een goed geheugen: Joop den Uil, van Agt,  Hans Wiegel, de Tros, enzovoort. De twinkel in zijn ogen verried grootse avonturen als biologie student in Leiden. Leuke ontmoeting. 

        Ponte Ave

       Arcos 

Mrt Arcos in zicht, wisten we dat het op schoot. Aan het begin van het dorp was onze pelgrimsonderkomen: 'Quinta Sao Miguel de Arcos' . Een geweldige locatie!

Nadat we geinstalleerd waren, trokken we een fles vino verde open en genoten deze in de zon. Tevreden en voldaan. Geen blessures of blaren vandaag. Het was een geweldige tocht. Afzien zat het 'm in de snijdende schouderbanden van mjin rugzak op mijn sleutelbenen, maar voor de rest floot ik mijn pelgrimslied met plezier. De kop is er af! Morgen naar Barcelos.