“May the earth kiss your feet, may the sun mooi carres jour face .,.

9 mei 2022 - Rabanal Del Camino, Spanje

May the rain fall gently on your poncho. May the wind always blow on your back. May love surround you and your inner pure light guide your Camino” (Onderweg gelezen). Liefdevolle wens!

We hebben gistermiddag rondgebanjerd door de stad. Opvallend veel bars en restaurants waren dicht. Corona? Goed mogelijk na twee jaar afwezigheid van pelgrims. Net zo opvallend was de verkoop van bladerdeeg gebakjes en chocola; deze winkels waren op zondag wel open net als de toeristische winkeltjes met de nodige Camino prullaria.


Het Palacio de Gaudí of Palacio Episcopal de Astorga was open voor bezoek. Het bisschoppelijk paleis in Catalaans modernistische neo-gotische stijl is ontworpen door Gaudí voor bisschop Juan Bautista Grau Vallespinos. De bouw vond plaats tussen 1889 en 1893 en kent een woelige geschiedenis (ruzie is Gaudí halverwege opgestapt). Sinds ‘63 is het Museo de los Caminos er in gevestigd. Het ging ons niet eens om het museum, al waren er best interessante zaken te zien, zoals het originele Crux de Ferro, dat we morgen gaan bezoeken. Het gebouw was een bezoek meer dan waard met haar gotische kruisbogen, glas-in-loodramen, fresco’s en kruisgewelven met keramiek. Gaudí op z’n best. 
La Catedral de Santa Maria de Astorga, een enorm bouwwerk uit eind 15e eeuw op de restanten uit de 11e-13e eeuw, was dicht en zou pas vanmorgen om 10 uur open gaan. Het is bouwwerk met Gotisch, Renaissance en Barok architectuur. Het portaal met zijn beeldhouwwerken was indrukwekkend.

Om 19.30 uur konden we een plaatsje bemachtigen op de Plaza Major en aten we een salade bij “Aizkorri” met een glas “Tinto” en deelden we een chocolade muffin bij de koffie. 
We hebben heerlijk geslapen; het was heel stil en de kou was met een deken verholpen. Het ontbijt was riant met verse jus, fruit, een ei, toast en yoghurt. Beter dan dit wordt het niet. Ook zal dit hotel waarschijnlijk niet worden overtroffen; het zal dan het beste zijn op onze Camino.

De bagage zetten we weer klaar. Tot nu toe gaat het geweldig; het staat op de volgende overnachtingsplek weer klaar als we aankomen. Hulde  aan de Correo.

Om 8.30 uur vertrokken we onder een blauwe, wolkenloze hemel. Tien graden. We dronken in twee verschillende bars staand een bakkie. De kranten, die op de toog lagen waren lovend over de tennisprestatie van de tiener Carlos Alcaraz, die het mastertoernooi van Madrid gisteren heeft gewonnen na Rafaël Nadal, Novak Djokovic en in de finale Alexander Zverev eruit te hebben gegooid.

De temperatuur liep snel op. Waar we aan het begin nog opgelucht waren dat we de zomerse waarden in juli en augustus ontliepen, liepen wij vanmiddag ook onder een brandende zon over zandwegen zonder schaduw, met 27 graden. 

Na een half uur lag links de Ermita del Ecco Homo, het enige overblijfsel van een pelgrimshospitaal uit de 15e eeuw.
In Murias de Rechivaldo dronken we onze derde espresso. Het landschap was veranderd: ruiger, met steeneiken, jeneverbes, brem, lavendel en struikgewas. We liepen over een stenig pad, dat langzaam steeg. 
Santa Catalina De Somoza bleek een dorp met huizen opgetrokken uit natuursteen. Op de gevel met de klokken klepperde een ooievaar. We dronken thee op het terras van de Albergue met een prachtige binnenplaats. We hadden nu 8 km gelopen. 
Met de Montes de Leon en de Sierra del Teleno in zicht, ging het verder naar El Ganso (1 uur). Een prachtige route met muurtjes in het landschap. Vlinders en insecten vlogen voorbij. 
We kwamen om 12.10 uur aan in El Ganso waar we lunchten in de schaduw van een kerkje. Tot nu toe treffen we helaas alleen maar dichte kerken aan. Nergens kunnen we een kaarsje branden. 
We vervolgden onze weg over een zandpad. Hagedisjes schoten voor onze voeten weg. De koekoek heeft ons echt de hele dag begeleid , evenals de geur van naaldbomen. Nog een kopje thee uit de veldfles. We hebben genoeg gedronken vandaag. Nog een klimmetje door het bos. We zagen koeien, schapen. En toen kwamen we om 14.45 uur aan bij “Posada El Tesin”, een natuurstenen  herberg in Rabanal Del Camino. We werden vriendelijk ontvangen door een vrolijke jonge vrouw. De fleurige kamer is charmant en groot met eigen douche en wc.
Nadat we eerst twee alcoholvrije biertjes op het terras in de schaduw hadden gedronken, gaan we nu douchen. Daarna willen we het plaatsje bekijken en om 19 uur zingen de monniken in de kerk. Natuurlijk willen we daar ook bij zijn. Een half uurtje later eten we het Pelgrimsmenu (12 euro, alles inclusief). En dan vroeg naar bed. Morgen wacht ons ons 17 km met de nodige hoogteverschillen.  We zitten nu op 1162 m, gaan naar 1531 m waar we onze steen gaan toevoegen aan de berg die er al ligt aan de  voet van het Cruz de Ferro (het ijzeren kruis) op de hoogvlakte van de Monte Irago en dalen dan af naar El Acebo op 1154 m. 
 

Vandaag ging prima. Oké het was warm, maar de 19 km ging verder zonder problemen. Ik heb wel een blaar gelopen op mijn grote teen. Die plakken we dan ook maar af morgen. Ik moet met dit warme weer meer droge sokken wisselen. Morgen gaan in elk geval de kniebanden om. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marieke Ohm:
    10 mei 2022
    Achter elk probleem, schuilt een nieuwe kans
  2. Conny Plomp:
    10 mei 2022
    We hebben echter heel weinig problemen. Maar pakken wel de kansen.