“ Everywhere is walking distance if you have the time” (Steven Wright)

De ontbijttafel stond gedekt toen we om 8.30 uur beneden kwamen. Veel honger hadden we nog niet na de copieuze maaltijd van gisteravond; een amuse en drie gangen. Fantastisch klaargemaakt door Prescillie, chefkok. Haute cuisine! 
We kregen een lunchpakket mee voor onderweg; baguettes, water en bananen. 

Het was grijs, maar droog, negen graden en een westenwindje twee. Goed wandelweer dus. Op de hoek  staat een oorlogsmonument met acht namen, omgekomen in de Eerste Wereldoorlog en in 1940. Dat zijn veel mensen voor zo’n klein gehucht. We liepen over een smal, glibberig pad van zware klei, dat we met kleine stapjes moesten belopen. Nu snapten we dat we vijf uur nodig hadden voor 16 kilometer. In het bos meende ik de vinkenslag te horen en zag ik voor het eerst voorjaarstekenenen; vers licht groen blad! De gele kornoelje bloeide. Een prachtig uitzicht op de Maas en Waulsort in de diepte. Ik moest denken aan de Lorelei aan de Rijn door de hoge rotsformaties aan weerskanten van de rivier. We stegen steeds een beetje. Ik zag het blad van de aronskelk, tongvaren en lelietjes van dalen. Na ruim een uur glibberen door het bos, kwamen we aan op een pad langs de Maas. Geen wandelaar tegengekomen, alleen nijlganzen, Canadese ganzen en aalscholvers. We klauterden en klommen over bergen takken. Ik zag nieskruid bloeien. De rotsen van Freyr zijn in trek om te klimmen. Het gelijknamige kasteel aan de overkant lag er fraai bij. 
 

Na 5 kilometer  dronken we koffie uit de thermoskan. Het kon net wat betreft de temperatuur. Het ging niet erg snel, maar we hadden de tijd. Om 12 uur liepen we Anseremme binnen. Ik zag de katjes van de hazelaar en bloesem van een wilde kers (?). We waren op de helft; 8 kilometer gelopen.
In Restaurant “La Colonie” aten we champignonsoep en dronken we thee. Om 13.00 uur gingen we weer verder. De kerk van Anseremme is een neogotisch gebouw ter ere van Sint Anna. Gebouwd in 1906-1907 naar de plannen van de architecten Joostens en Smits. De brandgeschilderde ramen zijn prachtig. 
Hier stroomt de Lesse in de Maas. Op de Lesse wordt gekanood en wildwatergevaren. Na drie kwartier verlieten we de Lesse en steeg het pad. Eenmaal op het hoogste punt, zagen we een open vlakte. De wind had vrij spel en opnieuw liepen we over een glibberig pad. Het was zwaar lopen en erg saai met oneindig grasland. Ik werd het zat, had ook honger. Zo’n twee kilometer voor de herberg aten we een baguette met geitenkaas en tomaat op een bankje. Het was te koud om lang te blijven zitten en na een kwartier gingen we voor het laatste stukje. Het begon een beetje te spetteren. 
Om half vier kwamen we aan bij de Auberge. De schoenen trokken we buiten uit en op kousenvoeten gingen we naar onze kamer. Alles bij elkaar hebben we 17 kilometer gelopen. 

Het is inmiddels bijna twee uur later. Ik ga lekker het bad in. We hebben nog alle tijd voordat af gaan eten. Morgen lopen we naar Celles; 17 kilometer, 430 meter stijgen en 450 meter daken, vijf uur lopen.