“Ik hou van regen voordat hij valt” (Jonathan Coe)

We zijn begonnen aan ons kleine Camino avontuur. Om 6.30 uur ging de wekker. Ik had een onrustige nacht achter de rug. In mijn fantasie kwamen er Engelse matrozen lallend door de straat. Of het matrozen waren, weet ik niet, maar gelald en geschreeuwd werd er wel tot 5 uur. De douche gaf alleen koud water. Het hotel stamde weliswaar uit 1916, maar er zou wel warm water uit de kraan moeten komen. Niet dus, dan maar koud douchen. Opgefrist zaten we aan een uitgebreid ontbijt waar niets op aan te merken was. Om 8.15 uur stapten we de straat op, in poncho. Het regende nog altijd; in 24 uur was er 45 mm gevallen en vandaag zou er nog wel het nodige bijvallen.

In een bar dronken we een espresso. We waren niet de enige pelgrims. We raakten aan de praat met een Nederlander en een Engelsman. Beiden waren al even van huis en hadden de nodige kilometers al in de pocket. De hele dag zouden we andere pelgrims in het vizier houden en liepen er achter ons, maar op een zodanige afstand dat het niet vervelend was. 
We liepen eerst langs een aan de marine gelieerd terrein en het 18e -eeuwse Arsenaal en scheepswerven. Vervolgens over een pad langs het water. De Santa Maria de Caranza kerk keek uit over de Ria de Ferrol. In Cartegna dronken we in een (kraakheldere) Mc Donald koffie. Verder weer langs een bedrijventerrein. We zagen in een dorpje citroenen en sinaasappels aan bomen hangen. In de Monasterio de San de Xubia in Naron haalden we de derde stempel. Een prachtig kerkje, gebouwd in de 12e eeuw op de restanten van 9e-10e -eeuwse tempel. Het interieur bestaat uit stenen met motieven uit de plantenwereld, monsters en allegorieën uit de onderwereld in de stijl van Santiago de Compostella. Het klooster was op haar hoogtepunt onder de Cluny orde. De portico, en toren werden in de 18e eeuw toegevoegd.

In Neda lunchten we (brood met kaas uit het tosti-ijzer) in een bar, genaamd “La Flor de Mayo”. We werden gefêteerd op cake, waar we koffie bij bestelden. Het oude centrum met 17e en 18e -eeuwse huisjes was leuk om door heen te lopen. We liepen achtereenvolgens door Silva en Casanova naar Fene. Nog even een klimmetje (in de stromende regen) en toen kwamen we in een industriegebied waar we na enig zoekwerk  het “Chips Hotel” vonden. Zakelijk, maar een prima hotel met mooi uitzicht op de baai en een warme douche. Alles druipt nu uit. Ondanks de poncho zijn mijn schoenen van binnen, broek en kniebanden erg nat geworden. We kunnen hier vanavond eten om 21.30 uur, maar gelukkig ging de receptioniste akkoord met 20.00 uur. 

Het was een afwisselende wandeling vandaag (van ca 23 km).  Niet uitzonderlijk mooi en soms wat saai, maar dit had ik wel verwacht. Het weer werkte ook niet echt mee. We hebben nu de dag met de meeste regen gehad. Na morgenochtend zou het tot en met 13 mei droog moeten zijn! “Regen is leuk voordat het valt”. De hele dag (op drie uur na) is een beetje te veel van het goede. Morgen een korte route naar Pontedeume, maar tien kilometer.