"Het was lente op het eerste gezicht" (onbekend)

1 maart 2024 - Wageningen, Nederland

De meteorologische lente is begonnen! Na de natste en warmste februarimaand ooit gemeten, is de lentemaand maart vandaag begonnen! En hoe! "Het was echt lente op het eerste gezicht"! Met zes graden, en windkracht 3 uit het zuiden en een zonnetje tussen de wolken, zag het er allervriendelijkst uit toen we om 8.45 uur in de auto stapten richting station Ede- Wageningen. Daar parkeerden we de auto om vervolgens - via het splinternieuwe station-  bus 108 naar de ingang van het Nationaal Park De Hoge Veluwe te nemen. Eerst koffie in "Brunch"; een alleraardigst restaurantje. Om 10.20 uur stapten we het Park in. Met de wind op kop, liepen we het bos in. Het was heel stil, bijna geen wandelaars en een handvol fietsers. Dat zou in de loop van de dag iets toenemen, maar druk was het vandaag niet. Wel hebben we opvallend veel brandweerauto's zien rijden. De reden was onduidelijk, want brandgevaarlijk was het in het Park allerminst. In tegendeel zelfs, de natte sporen van overvloedige regenval waren zichtbaar. Zodanig dat we, al mogen we onszelf kampioenen noemen in zigzaggen over modderige paden, we meerdere keren de wijk moesten nemen naar fietspaden, omdat de wandelpaden overstroomt waren. Gisteren nog is er 15 mm regen gevallen. 

We wandelden afwisselend door bos en over heide. Na het bos kwamen we op een open veld met heide waar kleine vogeltjes gezellig met elkaar converseerden. Wild zagen we natuurlijk niet, maar we zagen sporen van wilde zwijnen, hoorden spechten roffelen en een buizerd miauwen hoog in de lucht. We passeerden vennen. "In dit deel van de Hoge Veluwe ligt een aantal vennen, zoals de Ijzeren man en Gietense Flessen. Het water zakt hier niet gelijk weg in de zandige ondergrond, maar blijft staan, omdat er een ondoordringbare laag in de ondergrond ligt. Meestal is dit een dunne oerbank van aan elkaar geklitte mineralen, maar soms ook een leemlaag die uit de ijstijd stamt of door de mensen is aangebracht. De plaatselijke watertjes op de verder gortdroge Veluwe waren van groot belang. Herders konden er bijvoorbeeld hun schapen laten drinken. In de Deelense Was werden vroeger schapen gewassen voor het scheren" (Bron: wandelboekje Veluwe Zwerfpad). 

Na vijf kwartier kwamen we aan bij het Bezoekerscentrum, waar we nog een bakkie deden. Om 12.00 uur gingen we weer op pad en liepen we door een kunstwerk van Ulrich Ruckrien (met puntjes op de u'), "Zonder titel", twee bewerkte kolommen. We volgden niet consequent het Veluws Zwerfpad, maar zworven zelf over de paden in het Park. Dan weer over ruiterpaden, dan zandpaden en fietspaden. We kwamen op een soort Hollande prairie; "zon gebleekte" grassen, boomkarkassen en een blauwe lucht met witte wolken. Fraai! De wind trok iets aan, maar we liepen met ons gezicht in de zon en genoten volop van deze eerste lentezon. Om 13.45 uur trok het dicht. We aten heel snel onze boterhammen op op een bankje, want het was nu wel fris om lang stil te zitten. Het viel ons op hoeveel berken omgevallen waren. Ondiep geworteld in combinatie met droge zomers? Rond de Kemperberg werd al in 1620 een stuk heide ontgonnen tot landbouwgrond. De sporen van de akkers, houtwallen en hoeven waren nog te zien. Om 14.45 uur verlieten we het park via de uitgang Hoenderloo. Tien minuten later stapten we het "Pannenkoekhuis Den Strooper" binnen voor een verse muntthee en een sanitaire stop. We namen bus 9 naar NS stadion Arnhem Centraal en vervolgens de trein naar station Ede-Wageningen. Na een half uurtje waren we thuis. 

We hebben 17 km gelopen. Doorlopen naar Arnhem was qua tijd geen optie; we gaan vanavond naar Claudia de Breij ("Wat Als") en de eerlijkheid gebiedt mij ook te schrijven, dat het wel mooi was voor mij. Gisteren gewerkt in Wijchen; 25 leerlingen van groep 7 en 8 kennis laten maken met creatief schrijven. Een pittige, maar leuke les. Vroeg op moeten staan nadat we woensdagavond een klassiek concert hadden bijgewoond in Musis in Arnhem. Ik klaag niet! Een dagje wandelen doet me goed en laad me weer op. Wanneer ik weer ga lopen weet ik nog iet. In elk geval niet de volgende week; het scholenproject gaat beginnen. dat houdt in, dat ik de komende drie weken 27 groepen 3 en 4 van basisscholen op de Utrechtse Heuvelrug, ga leren zintuigelijk te schrijven en elfjes leren schrijven. Dick Jan zal wel gaan lopen; de weersverwachting belooft meer lente!

Foto’s

Jouw reactie