Vrij zijn van wensen leidt tot innerlijke rust

DickJan stond om 6 uur op om het douche water op te laten warmen en de thermosflessen te vullen. Het lijkt wel een werkdag. Vandaag moesten we de bus al om half negen hebben naar Kues, waar we over moesten stappen naar Osann (110 m). Het was onbewolkt en 12 graden. Om 9.15 uur starten we met de wandeling naar  Neumagen-Drohn. 
We zagen de bekende wegwijzer van de Camino staan: Trier 55 km, Santiago 2420 km en Kap Finisterre 2500 km. Nog 14 dagen en dan gaan wij ook weer op weg naar Santiago,  maar vandaag naar Neumagen-Drohn. 

De eerste klim ging over een graspad door een boomgaard met bloeiende fruitbomen en stralende gele paardenbloemen. De Monzeler Huttenkopf (421 m) links van ons. We kwamen op een terrasweg met uitzicht op Wintrich en de stuw. We  dronken koffie. Een bont zandoogje fladderde voorbij. We daalden af door een licht voorjaarsbos waar de beukenbomen nu fris groen blad kregen. In het lieflijk Dreibachtal stonden wilde bloeiende fruitbomen, wijngaarden en er stroomde water in beekjes. Een Romeinse bron (Sauerbrunnen) geeft nog steeds drinkwater. Jammer dat er een hek in was gegooid. We konden ons pad niet verder omhoog volgen, omdat deze “gesperrt” was. Via een omweggetje kwamen we toch weer op de Moselsteig. 
Opnieuw kwamen we op een terrasweg met zicht op Wintrich en Piesport. Op een bepaald moment kon je de Moezel van twee kanten in een lus zien. We aten onze boterhammen op in de zon en liepen vervolgens verder richting Piesport en  het “Gasthof Moselblick”. Langzaam klommen we weer. We  liepen hoog boven de wijngaarden van de “Piesporter Goldtropfchen”, een zeer beroemde Riesling. Al in de Romeinse tijd werd hier wijn verbouwd. Ik zag een schedeltje liggen in de wijngaard, maar ik kon niet thuisbrengen van wat. 
Via een trap liepen we naar de 311 meter richting Spoarkapelle. In het licht  van de corona pandemie van drie jaar terug, een bijzonder verhaal. We schrijven 1506-1508. De longpest waarde rond en slaat hard toe in Piesport; van de 98 inwoners overleefden er 16. Piesport was volledig afgesloten (in quarantaine). De bewoners van buurgemeenten brachten voedingsmiddelen naar de kapel, die door Piesporters die nog konden lopen, later bij de kapel werden afgehaald. Het woord “ Spoar” betekent Sperre (op slot) en verwijst naar Piesport dat afgesloten was. In de kapel wordt Maria bedankt voor haar hulp. 

Nog een klimmetje naar het hoogste punt; op 400 m stond de schuilhut Weisslei met uitzicht op Neumagen-Dhron. We  dronken thee en begonnen met de afdaling van 270 m. Geen wandelaars gezien, wel vier fietsende Vlamingen, overstekende hagedissen en eekhoorntjes, wijnboeren aan het werk in de wijngaard of met kleine trekkertjes in de weer en we hebben roffelende en “lachende” spechten gehoord. We daalden af naar het Zweibachtal (132 m) en via een brug over de Moezel liepen we Neumagen-Drohn binnen. Bij een bakker  dronken we thee voordat we de bus instapten. 
Het was ca  half vijf dat we het camping terrein opstapten. 
 

We hebben 20 km gelopen (etappe 9), 500 m geklommen en gedaald. Het gaat goed met ingepakte knieën (kniebanden), tenen (schapenwol) en  schouderrugzakbanden (met een wolletje). Ik heb er alle vertrouwen in, dat ik over twee weken de Camino kan lopen.
We hebben inmiddels een lekker alcoholvrij witbiertje op tegen de dorst. Het is nog aangenaam warm. Ik heb niets meer te wensen en voel me  volledig ontspannen!