Zell aan de Moezel

Het was gisteravond lang licht. Ik ben nog lang creatief bezig geweest. Heerlijk! Ik heb vannacht een bosuil gehoord en vanmorgen een vroege vogelconcert. Het is wat dat betreft echt voorjaar. Het weer laat zich van een andere kant zien. Het was koud (zes graden) met een windkracht vier. Handschoenen en sjaal aan en om. Zaterdag moet het vierentwintig graden worden? Eerst zien dan geloven! 

We namen afscheid van camping “Waldfrieden”, gingen eerst boodschappen doen in de ReWe en reden toen naar Zummethohe. Het was half twaalf  toen we een lus liepen van de “Moselachter”. Dit is een deel van etappe 8.  We begonnen met een schitterend uitzicht op Trittenheim en Leiwen aan de Moezel. De Moezel maakt hier een ruime bocht. Het uitzicht was wijds op de omringende wijnbergen. Prachtig! 
We liepen op ongeveer 200 meter hoogte. Eerst via een terrasweg door de wijngaarden en vervolgens over een bospad, dat slingerend naar 370 meter, naar de Konstantinhohe liep. Ik zag de bloemetjes van de bosaardbei, de look zonder look, grote muur, de salamonszegel en hier en daar toefjes gele brem. De klim werd beloond met een prachtig uitzicht. De legende gaat, “dat keizer Constantin hier een visioen had van Christus, waarbij hij ook het kruis zou hebben gezien. De boodschap van het kruis “IN HOC SIGNO VINCES” (Latijn voor: “In dit teken zult gij overwinnen”) voorspelde Constantijn de overwinning over zijn in Rome heersende rivaal keizer Maxentius. En inderdaad zou Constantijn later Maxentius verslaan bij de Pons Milvius, een brug even voor Rome, terwijl zijn mannen het teken van Christus op het schild voerden. Het visioen en de overwinning moeten voor Constantijn nadien aanleiding zijn geweest zich te bekeren tot het Christendom en in het Edict van Tolerantie van Milaan de christelijke religie te proclameren als een religie met dezelfde rechten als alle overige erkende geloofsovertuigingen” (Bron: informatiebord).

Vanaf de Konstantinhohe lepen we terug en aten nog even snel (want koud) onze boterhammen op. Het was maar een rondje van 7 km (100 meter stijgen en dalen), maar het was prachtig. 
We vervolgden onze weg naar Zell. Dat was een uurtje rijden door wijndorpjes, langs wijngaarden en -bergen en op hoogte. Geen straf.

Een haiku was gemaakt:

Stramme stammetjes; met twee gebogen armen; keurig in gelid. 
Wachtend op de zon; veranderen de druiven; in mooie wijnen.
 

Rond half drie kwamen we aan op de camping “Zell Mosel”, waar we een prachtig plaatsje aan het water hebben toegewezen gekregen. We hebben het  centrum verkend, dat via een voetgangersbrug is te bereiken. Onder de brug stopt ook de bus. 
Zell is beroemd door haar “Zeller Schwarze Katz” wijn. Die naam is te danken aan een anekdote. In 1863 waren drie wijnhandelaren uit Aken op pad in de wijnkelders van Zell om te proeven en er de beste wijn te kopen. In het landgoed Mayntzer duurden de onderhandelingen buitengewoon lang. Na een uitgebreid proeverij kwamen drie vaten in aanmerking, maar de handelaren konden het maar niet eens worden welke wijn nu echt de beste was. De wijnboer  wilde voor de handelaren nog een glaasje tappen uit een van de vaten, toen een zwarte kat op dit vat sprong, een dreigende kattenrug maakte en tegen iedereen die waagde dichter bij het vat te komen, begon te blazen. En zo waren de handelaren het snel met elkaar eens: ook zonder nog een keer te proeven, kozen ze het vat dat de zwarte kat zo hardnekkig had verdedigd en maakte een prima keuze. En zo werd de wijn “Zeller Schwarze Katz” geboren” (Bron: Wijnstad Zell (Mosel). 

De zwarte kat staat in de nabijheid van het stadhuis. In de hoofdstraat is er keuze genoeg uit de verschillende wijnbars en ook aan restaurants een ruime keus. De stad liet zich op haar voordeligst zien, omdat de zon uitbundig scheen. Na rond geslenterd te hebben, liepen we terug naar de camping. DickJan heeft vanavond heerlijk gekookt: verse tonijn, gebakken aardappeltjes en sla. Hij heeft de afwas gedaan (dat is heel eind lopen) en we zitten nu aan de koffie en zien 10 meter lange boten voorbij varen. Dit is genieten puur sang!