“Een pad ontstaat door erop te lopen” (Zhuang Zi)

20 mei 2023 - Villaviciosa, Spanje

Dit citaat kwam bij me op toen ik op de muur van een herberg in Sebrayu de volgende tekst zag staan:

”Caminante, no hay camino. De hace camino al andar”. Mooie tekst!

Gisteravond hebben we geweldig Italiaans gegeten in “Radici”, gerund door een jong Italiaans stel, die juli vorig jaar zijn begonnen. We aten tomaat mozzarella salade vooraf, een groenten lasagne en deelde een tiramisu. Zo lekker! 
Om 8.00 uur zaten we vanmorgen aan de koffie en croissant in de hotelbar en daarna dronken we nog een espresso in de bar op de hoek met de gelijknamige, weinig prozaïsche naam. Het is wel ‘the place to be’; een ontmoetingsplek voor het dorp. Gisteravond was het druk, maar nu om 8.30 ook. Heel gezellig!

Het was 12 graden, zwaarbewolkt en er was regen voorspeld. Wat betreft het laatste: we hebben de poncho vandaag niet aan gehad, het was de hele dag droog met zonnige perioden. 
Schoonmakers waren ook op deze zaterdagochtend al druk bezig. De openbare ruimte wordt opvallend schoon gehouden. In de grote steden wordt er ‘s nachts al vuilnis opgehaald en schoongemaakt, in de provincie ‘s morgens vroeg. Het zijn deze schoonmakers en wandelaars die je tegenkomt op dit uur. 
Vandaag weer een prachtige wandeldag door het groen. Van de zee hebben we een glimp opgevangen. We hebben over een slingerende weg gelopen, die langzaam omhoog liep, langs boomgaarden met appels en door kleine nederzettingen, zoals Pernus, La Vega, Priesca, Sebrayu, Tornon en Carda. 
We volgden een soort kerkenpad. In Pernus liepen we langs de  San Pedro, gebouwd in de 13e, maar herbouwd in de 18e eeuw. De San Antolin de la Llera dateerde ook uit de 18e eeuw. De San Salvador de Priesca had nog prachtige hele oude details. Het spreekt voor zich dat alle kerken dicht waren. Helaas!
Na Priesca zetten we de afdaling in over een rotspad in het bos. We passeerden een kapelletje en liepen langs een meanderende beek met hoge oevers. Vervolgens liepen we onder de brug van de A8. Deze weg hebben we hele dag of gezien, gehoord, onder door of (boven) langs gelopen. Niet altijd en voortdurend, maar frequent. 

Op de bank voor een herberg in Sebrayu lunchten we. Het was inmiddels 11.45 uur en we hadden nog 7 kilometer te gaan. Anderhalf uur later dronken we voor het eerst in de zon bij “Café de Vicente” de cider, waar Villaviciosa bekend om is. We werden aangesproken, dat we het helemaal verkeerd aanpakten. De cider moet van grote en wisselende hoogte worden ingeschonken en uit hetvglas onmiddellijk worden opgedronken, dit ten gunste van de smaak.  
De eigenaar van “Café de Vincente” bleek ook ons hotel te runnen. Aanvankelijk liepen we er langs, zo onopvallend was het. Vervolgens was het dicht en aanbellen had niet meteen het gewenste resultaat. Uiteindelijk kwam de mijnheer van het café en overhandigde ons de sleutel. We hebben een prima kamer met badkamer. 

Vandaag was het een relaxte wandeldag met een paar klimmetjes, maar de 20 kilometer was gemakkelijk te doen. Het weer was buitengewoon aangenaam. Morgen andere koek. Het is niet de langste (28 kilometer), maar wel de zwaarste met een paar stevige klimmen ( ca 600 meter). We gaan er voor. Misschien dat we binnen de gemeentegrens van Gijon (5 kilometer) de bus pakken als we het zat zijn, maar we gaan het proberen. De laatste wandeldag! 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marieke Ohm:
    20 mei 2023
    Of je je nu haast of langzaam loopt, de weg die je moet gaan blijft dezelfde. ( China)
  2. Conny Plomp:
    21 mei 2023
    En ik zou er aan toe willen voegen naar A.C.W. Staring:”Talloos zijn de stappen waarlangs wij zoekend grafwaarts gaan”. Want uiteindelijk leidt daar naar toe de weg. Maar, het goede nieuws is dat we tot die tijd mogen genieten van al het moois onderweg. En reken maar, dat we dat gedaan hebben! Er zijn weer zoveel mooie herinneringen voor het leven gemaakt!