Terug naar de kust
Na een rustige nacht, waren we rond 6 uur al wakker. Het was zwaarbewolkt en 15 graden. Wolken hingen nog laag tegen de bergen. Ik koos ervoor om vandaag in een lange broek te lopen, de korte ging mee in mijn rugzak, maar die heb ik uiteindelijk niet aan gedaan.
Na een uitgebreid ontbijt, liepen we om 8.10 uur de straat op. Wat was het stil! Het contrast met gisteravond kon niet groter zijn. Er werd schoongemaakt, hardgelopen en de politie reed rond. Dat was het.
We liepen via de Zubizuri (brug) naar het Guggenheim Museum. Vervolgens hebben we 12 kilometer langs de rivier gelopen. Oud en nieuw wisselden elkaar af; vervallen industriële gebouwen met nieuwbouw. Wij vonden het geen wandelcorfee, maar bijzonder. In de “MareAgora taverna” dronken we een espresso net toen het even begon te regenen.
We liepen door naar Gexto, waar we het bootje (50 euro cent) naar Portugalete namen. De Puente Colgante (hangbrug, in 1893 geopend en sinds 2006 UNESCO werelderfgoed) van 16 meter lang met 61 meter hoge torens, ontworpen door Alberti Palacio, hebben we vijf jaar geleden al genomen.
We dronken espresso en lunchten met verse jus en Pinxtos in “Bar Siglio XX” en haalden bij de VVV onze stempels. We zagen donkere wolken in de verte, het voorspelde weinig goeds. Het trok aan ons voorbij; we hebben geen druppel regen gehad.
“Must see” was de Basilica Santa Maria, gebouwd in 1580, in gotische-Renaissance stijl. Het heeft een altaar van houtsnijwerk en mooie plafonds. We waren net op tijd; de mis begon om 12.30 uur. Het begon druk te worden op straat. Het was vandaag “Dia de madre” (Moederdag), er werd wat gepantoffeld met moeders.
Het volgende deel was saai met de A8 van Bilbao naar Santander onder ons en vervolgens over een fietspad. Ik zag het volgende bloeien: roze en witte valeriaan, paars slangekruid, meidoorn, wilde roos, passiebloem, geurige jasmijn, vlier, malva, roze look, ogentroost, tongorchis, margrieten, rolklaver. Helaas waren de snelweg en vliegtuigen hoorbaar. Na een stop om droge sokken aan te trekken en thee te drinken, daalde het pad naar beneden door een mooi landelijk gebied met moestuintjes, palmen, eucalyptusbomen, cactussen, steeneiken, vijgenbomen, bamboe, citroenbomen. De azuurblauwe zee en het strand van La Arena werd zichtbaar en een zeebries voelbaar. Mijn eerste Atalanta vloog voorbij. Het was nog een kilometer naar Pobena door een natuurgebied met onder ander Calendula. Via het strand liepen we het dorp binnen om 15.45 uur. Pobena is een klein dorp met opvallend veel horeca. Ons werd het appartement getoond, waar we vannacht verblijven. Onze bagage was keurig gebracht. Net voordat we onder de douche wilden stappen, kwam DickJan erachter, dat de keuken in alle horeca gelegenheden in Pobena om 17.00 uur dicht ging. Uiteindelijk konden we in “Bar Txiki” een “tortilla” met tonijn en ui krijgen met een stukje brood; ons sobere avondmaal. Plus: heerlijke Verdejo. We hadden om 17.15 uur al gegeten!
We hebben vandaag 25 kilometer gelopen door afwisselend landschap. De temperatuur liep op naar ruim 20 graden. We hebben een eenvoudig, maar prima kamer met uitzicht. We zijn weer terug aan de kust! Morgen naar Castro Urduales in Cantabria. We hebben het Baskenland dan verlaten.
