“Als de tijd vliegt, vlieg mee” (Loesje)

Gisteravond hebben we uitgebreid gedineerd in”Arillo”. Aanvankelijk dachten we de enige gasten te zijn in een veel te grote “balzaal”,  maar dat bleek niet te kloppen. Om 21.00 uur was het een geroezemoes van jewelste; grote groepen zaten aan lange tafels. We hebben onder andere garnalen en zeebaars gegeten. DickJan wist ondertussen een aantal kaartjes te bemachtigen voor Oerol, ook dat gaat gewoon door. 
Het blijft een gebeuren om zo laat te eten; met een dikke buik lagen we in bed. En toch heb ik redelijk goed geslapen.

Ondanks de kranten, waren mijn schoenen nog vochtig en daardoor moeilijk aan te krijgen vanmorgen. Dankzij de schapenwol van Carolien, loop ik nog steeds blaarloos. 
Na een uitgebreid ontbijt, vertrokken we om 8.30 uur en
pakten we de route een half uur later op. Eerst een kaarsje branden in de Iglesia de San Pedro, een espresso drinken in de bar en brood halen bij de bakker. Ik zag palmbomen, Agapanthus en lavendel bloeien in het dorp, Opeens begon het te stortregenen en waren onze broeken in een mum van tijd drijfnat. Er was geen enkele schuilmogelijkheid. De zon brak door en een regenboog verscheen. En zo zou het de hele dag gaan: poncho aan, poncho uit. 
We liepen door kleine dorpjes totdat we tegen de Iglesia de Castillo aan liepen; een prachtig romaanse kerk. Dicht, maar werd voor even door een oudere man geopend voor ons. Binnen viel de eenvoud op en het prachtige stergewelf. 
We dronken koffie in de bar “Brigantium” in San Miguel de Meruelo. Onder de luifel hebben we een fikse bui afgewacht. 
Vervolgens liepen we naar de afgelegen, romaanse Iglesia de Santa Maria de Bareyo uit de 12e/13e eeuw. Van juli tot en met september geopend, helaas.
Nergens was er een overdekte plek om te lunchen. Horeca was er al helemaal niet. Uiteindelijk aten we brood met kaas op op een schommel en een wipkip; dit speelplaatsje was overdekt met zeildoek. Langs de weg daalden we af langs Camping Los Molinos (dicht) naar Guemes. Ons overnachtingsadres “Posada        
 Valle de Guemes” bleek eenvoudig te vinden. Het heeft een zwembad, maar die laten voor wat het is (te veel water gehad onderweg) en een restaurant. Om 20.00 uur worden we aan tafel verwacht. Het is nog vrij vroeg. Veel valt er in Guemes niet te ontdekken; het is een heel klein dorp met betrekkelijk veel horeca. We hebben een ruime kamer met ligbad en misschien maak ik daar wel gebruik van, gewoon omdat het kan. 

We hebben 16 kilometer gelopen onder herfstachtige omstandigheden. Of het nog leuk is? Ik houd mijzelf voor een droge  broek en een warme douche in het vooruitzicht te hebben. Koud heb ik het niet gehad met vier laagjes. Het is jammer, dat het weer is zoals het is. In het zuiden van Spanje is het nu maar liefst 20 graden warmer en heeft het in weken niet geregend. Maar ja, wat doen we eraan? Het is zoals het is. We moeten het er mee doen. 
Morgen naar Santander, ook in de stromende regen. 

“Als de tijd vliegt, vlieg mee!”, zegt Loesje En dat doen we dan maar. Het haat