"Vandaag gaan we dingen mooier maken" (in "Bagels" Wageningen)

13 maart 2024 - Rhenen, Nederland

Lopen om te lopen vandaag. Het was een sombere, grijze dag waarbij het bij aanvang miezerde, maar op een gegeven moment wel droog werd en bleef. Tien graden en een zuidwesten wind, kracht 2. Veel zin had ik niet, ik hoopte dat de zin vanzelf wel zou komen. Na 12 gastlessen op zes basisscholen groep 3/4 in Driebergen Zeist (overigens erg leuk om te doen) was het nu de hoogste tijd om in de benen te komen. 

Aanvankelijk waren we van plan van Hoenderloo naar Loenen te lopen, maar we wijzigden de plannen in verband met het druilerige weer en besloten in elk geval naar Wageningen te lopen en daar te besluiten hoe verder. In de tuinen bloeiden de rode camelia, de blauwe boshyacint en het gele speenkruid. Dat gaf kleur aan de dag. We liepen via de Zwarteweg naar de Nederrijn, die inmiddels weer tot normale hoogte was gezakt. Ik zag de bladerloze sleedoorn voorzichtig bloeien. Boven het water hing een grauwsluier. De struiken vertoonden een groene waas. Twee roodborsten zongen tegen elkaar in. Het was heel rustig; twee wandelaars, drie fietsers en twee stieren. Dit in tegenstelling tot het weekend. We liepen onderlangs de "Greb" en vervolgens de Grebbedijk op. Daar werden we middels een bord gewaarschuwd voor een 'onveilige situatie". Op de dijk staan al weken (veelal) mannen met toeters van camera's; de zwartkoprietzanger, een dwaalgast, is hier gespot. Van heinde en ver staat men geduldig te luisteren en te kijken. Het vogeltje van 13 cm lang broedt in het zuiden en oosten van Europa en in het Midden-Oosten en is dus duidelijk verdwaald.  Met linten is het gebiedje waar hij kennelijk zit, afgezet. Een gesprekje met vogelaars aanknopen is een vergeefse zaak, het zijn geen praters. Door dan maar maar. Onder de dijk is het nog erg nat, tot voor kort stond hier nog hoog water. Ik zag een zilverreiger foerageren. We verlieten de Grebbedijk en liepen de Afweg op. Ooievaars op nesten of kuierend in het land. Raaigras. Ik werd er somber van. "Er wordt tegen de Natuurwet gestemd door Nederland, pesticiden mogen nog altijd worden gebruikt. In welke tijd leven we? De wereld verrechtst, ik voel me niet langer vertegenwoordigd door het kabinet in wording. Niet alleen in Nederland, maar overal in Europa heeft rechts de macht gekregen. En Trump komt ook nog aan. Ik heb mijn contributie betaald, maar heb niet de energie me politiek in te zetten voor andere en betere tijden. Ik kan mijn energie beter voor andere dingen gebruiken. Ik kan het niet accepteren, maar kan er niets aan veranderen. Ik moet me ertoe verhouden", zei ik hardop. Dick Jan kent deze monologen en relativeert; hij geniet van het moment. En gelijk heeft hij. Langzaam voelde hoe mijn stemming verbeterde.

Nadat we Bayer (voorheen Monsanto van het Glycophosfaat oid) gepasseerd waren, liepen we de Grebbedijk weer op. Langs de voederbedrijven en de binnenhaven, waar we met de kleinkinderen Sinterklaas hebben ingehaald november jongstleden. Ik zag de stermagnolia, prunus en forsythia bloeien. Via de markt in het centrum liepen we "Bagels" binnen voor een kop koffie. Ik zag daar een spreuk hangen: "Goedemorgen. Vandaag gaan we de dingen mooier maken" en dat was nou net wat ik nodig had. Dat moeten we dan maar doen op deze grijze dag. Drie kwartier later we langs de natte uiterwaarden en over de dijk. Aan het prikkeldraad hing nog het bewijs van hoog water, dat tegen het fietspad had geklotst. In de tuinen zag ik rode tulpen, heide,  de schoenlappersplant, hyacinten, blauwe druifjes, de paarse dovennetel en de Chinese sierkwee bloeien. De paddentrek is begonnen en we zagen een lijkje op het fietspad liggen. We zagen geen roerdomp of blauwborst in de Benedenwaard, maar wel grauwe ganzen en witte zwanen. We staken de Ritzema Bosweg over en liepen we het landgoed Oranje Nassau Oord op. Op een bankje aten we onze boterhammen op om 11.45 uur. Het was qua temperatuur heel goed te doen. Helaas was "De Ommuurde Tuin" nog niet open (april), dus liepen we het Renkums beekdal in. Wat is het hier toch prachtig! 

We liepen door het bos en langs de gezwollen en soms overgelopen beek naar "Het Boscafé de Beken", naast het bezoekerscentrum. Het was 12.45 uur, tijd voor een sanitaire stop. Vervolgens liepen we over het landgoed Quadenoord-Bosbeek met een natuurcamping, die eerdaags open zou gaan. Na het bos liepen we de Renkumse heide op, maar ik heb geen heide gezien. We passeerden op een gegeven moment de kwekerij "De Boschhoeve"; 20 km gelopen,. Ik had het wel gehad; nog 2,7 km naar het station Wolfheze. Daar kwamen we aan om 14.50 uur. We dronken verse muntthee in "De Tijd'. Met her buurtbusje van Dick Jan reden we naar een overstappunt waar we bus 352 naar Wageningen busstation namen en aldaar bus 50 naar Rhenen. Om 16.45 uur waren we thuis. Mijn lijf doet pijn en is stijf, maar ik heb wel mooi 23 km gelopen!

De komende twee weken ga ik niet lopen. Volgende week geef ik 15 gastlessen creatief schrijven "De wind smaakt naar drop" in vijf dagen op de basisscholen in Rhenen, Elst en Achterberg en mama komt logeren. Op donderdag 28 maart gaan we met Gea naar de Duitsland , waar we twee weken de Moselsteig zullen lopen. Ik heb er hartstikke veel zin in! 

Foto’s

2 Reacties

  1. Jantje struif bontkes:
    21 maart 2024
    van somber naar blij , leuk beschreven !
    Jantje
  2. Conny Plomp:
    21 maart 2024
    Dankjewel Jantje!

Jouw reactie