Frohe Ostern!

DickJan stapte om 6.30 uur uit bed. Water koken voor de thermosflessen en de thee, de verwarming aanzetten en het douche water verwarmen. Het was nog maar net licht; de zomertijd is ingegaan. Een blik naar buiten bevestigde dat in elk geval de zon scheen. Het was 11 graden buiten en 9 binnen. Het elektrische kacheltje bewees weer dienst. 
Rond half negen liepen we naar het busstation aan de Heckingplatz. Het is anderhalve kilometer lopen, rond de 15 minuten. Het was stil op straat; men was uitgebreid aan het Paasontbijten of eieren aan het zoeken.
Tot onze grote verrassing reed bus 290 nu wel. Het was ruim een half uur naar Konz Mitte. We hadden de bus bijna voor ons alleen. Het was een landelijke rit door wijndorpjes. Onder andere Wavern, Tawern en Konen. We reden de Elbling route. 

Konz is een grote stad met 30.000 inwoners. We moesten 20 minuten wachten op de aansluiting naar Nittel, maar gelukkig konden we koffie drinken in “Café-Treff”. De trein bracht ons naar Nittel; om 10.15 uur startten we met lopen. De jas ging uit en de zonnebril op. “Onze” Weingut was nog niet open. We klommen naar de panorama weg. Prachtig! Uitzicht op Machtum aan de overzijde van de Moezel, de wijngaarden en de Moezel. Aan de rechterkant hielden we de “Dolomit- und Kalkfelsen”, die 210 miljoen jaar geleden zijn ontstaan. We klommen op de Nitteler Felsenweg en genoten van het uitzicht op de Moezel. Het pad was glibberig, maar omzoomd met lichtgele sleutelbloemen en maartse viooltjes.  
Een hoger gelegen pad ging door graslanden. De wijngaarden waren uit het beeld verdwenen. We zagen een dode hazelworm en een rode wouw boven ons hoofd cirkelen. Op een gegeven moment  was ik wel klaar met het grasland, koolzaadvelden en vergeet-mij-nietjes. Ik wilde een boterham eten en rusten. Opeens hoorde ik een veldleeuwerik. Wow, wat een heerlijk geluid! “The  lark ascending” van Ralph Vaughan Williams is tzt mijn begrafenis muziek. Het verklankt het opvliegen en steeds hoger stijgen van de leeuwerik. Het past zo bij mij! Ik werd er blij van! 
We lunchten in Fellerich (286 m) om 12.45 uur. 

De zon scheen toen we afdaalden naar het Albachtal (181 m). Zo prachtig! Bloeiende fruitbomen, wijnstokken en zicht op Fellerich. Citroenvlinders en hommels vlogen voorbij. In het bos stroomde de beek. De eenbes, longkruid, bosanemoon, speenkruid en het maartse viooltje bloeiden. 
De klim naar de Loschemer Kapelle (338 m) ging geleidelijk. We passeerden het orchideeënpad; nu bloeit er nog niets, maar in juni bloeien er heel veel verschillende soorten. De klim werd beloond met een geweldig uitzicht. We dronken thee en genoten van het uitzicht. Een glibberig pad, tevens statieweg, bracht ons in Wasserliesch. De etappe ging verder naar Konz, maar het boekje had het over wandelcorfee. Bovendien begon het te regenen en onweren toen we op het perron zaten. Dus, het was mooi geweest, we stopen ermee.
Om een lang verhaal kort te maken: we gingen met de trein uiteindelijk naar Saarburg en pakten daar bus 209 op. Rond half zes liepen we de camping op. We hadden 19 km gelopen, inclusief heen en terug naar en van de bushalte. Dit was etappe 3 van de Moselsteig.

Het Paasfeest is grotendeels langs ons heen gegaan. “Frohe Ostern” was de begroeting vandaag. En vrolijk was het. 
Op het moment van schrijven regent het pijpenstelen. We hebben vandaag geluk gehad. Morgen zijn de vooruitzichten niet zo geweldig; we gaan naar Trier.