We mogen weer!

Eindelijk was het zover! Het Gea seizoen gaat beginnen! DickJan had Gea dinsdag al uit de stalling gehaald zodat hij alle tijd had om haar rijklaar te maken. Gisteren hadden we alle spullen er weer ingezet. Vandaag was het een kwestie van de koelkast vullen en wegwezen.

Om 10.00 uur reden we, uitgezwaaid door de buren de straat uit; het was 8 graden en het regende. We zagen dat het water in de Nederrijn iets verhoogd was en even later de fruitbomen in de Betuwe bloeien. Het was 350 km naar Saarburg. Tot de grensovergang in Venlo bleef het regenen, daarna wisselden felle Maartse buien af met zonnige opklaringen. 
Asperges werden gekoesterd onder plastic. We reden Noord Rijnland Westfalen binnen. De struiken waren groen gesluierd, de sleedoorn en krentenbomen stonden in bloei. Het koolzaad bloeide in stralend geel. Een stroom campers en caravans reed ons tegemoet; een lang Paasweekend en misschien wel op weg naar de Zeeuwse kust. We reden langs de bruinkoolmijnen. De wolkenluchten waren prachtig.

ik mijmerde over het scholenproject dat ik met zoveel plezier had afgerond. Over kleinzoon Niek wiens neusamandelen ontstoken zijn en die van de huisarts met dwang antibiotica moest slikken. Gelukkig waren zoon en schoondochter verstandiger en lijkt hij nu ook zonder kuur op te knappen. En over de crematie van Pieter gisteren; een heel bijzondere man, echtgenoot, vader en Rhenenaar. Tijdens de plechtigheid leerde ik over schoonheid, eenvoud en liefde. Een man om nooit te vergeten. 
Om 12.30 uur aten we onze boterham op, op een parkeerplaats. Het  National Park Eifel passeerden we. Het werd heuvelachtiger met dorpen in het dal en windmolens op de toppen. Roofvogels vlogen op de thermiek. Rheinland Pfalz, het Geopark Vulkaaneifel. We passeerden de “Bitburger brauerei”. Ik zag in bomen maretakken. We daalden van 400 meter naar 150 meter (10%) naar Trier aan de Moezel. Dat zag er leuk uit. We reden over de brug over de Saar, die daar uitmondde in de Moezel. De heuvels waren bedekt met wijnstokken. Het dorp Ayl, waar we door heen reden deed haar naam als  wijndorp eer aan. Het was 15.00 uur toen we de camping “Waldfrieden” in Saarburg opreden. 

We zijn even na vieren naar Saarburg (7.489 inwoners) gelopen (3 km). “De naam Saarburg duikt voor het eerst op rond 964. Toen liet Siegfried von Luxemburg, de stichter van Luxemburg-stad, een burcht oprichten. In de loop van tijd werd de burcht de residentie van de aartsbisschoppen van Trier. De burcht wist talloze vijandelijkheden te trotseren”. (Bron: Wikipedia). Het stadje is nu een drukbezochte trekpleister en dankt haar economische bloei aan de wijn, “de Saar-Riesling Weine”. Ik zal zeker een glas proberen wanneer het vasten voorbij is. 
Saarburg heeft een prachtig oud centrum, dat doet denken aan Freiburg. Met name de Waterval (20 meter verval in de Leuk) en de Paarden- en Botermarkt, de Burcht, Huis Warnsberg/Landratsgartenen de Oude Markt zijn bijzonder sfeervol. 
Nadat we wat rond gewandeld hadden, kaarten, postzegels en bij de Rewe thee hadden gekocht, liepen we terug naar de camping. 
Inmiddels hebben we gegeten en heeft DickJan afgewassen. Het elektrische kacheltje snoort en verspreidt een aangename warmte. Het is koud!

Morgen is de voorspelling nat; de hele dag regen. Wij gaan morgen met de bus en trein naar Saarbrücken. Ik heb er zin in!