“Quiet the mind and the soul will speak” (onderweg gelezen)

Helaas hebben we niet veel van Ponferrada gezien. Een combinatie van te weinig drinken, inspanning en hoge temperaturen (om 17.00 was het nog 30 graden) velde me compleet. We hebben boodschappen gedaan in de Gadis, onder andere  ontbijtspullen en we hebben gegeten bij “Estafeta”; een salade, tortilla en gamba’s. De koffie dronken we voor het kasteel. Ik wilde maar één ding: naar bed en daar lag ik in om 21.00 uur. 

Om 6 uur ging de wekker. Ik voelde me de eerste uren nog niet echt fit, maar om half elf was ik over het dode punt heen. Alles gaat voorbij! 
Om half 8 stonden we buiten. Het was bewolkt en 13 graden. Dat was andere koek. We dronken staand even een espresso en vervolgens liepen we het centrum uit via een weg door een park en langs de rivier Sil. Het was in het rijtje aanschuiven. Verdwalen is onmogelijk door alle wegbewijzeringen. 
Jasmijn geurde, rozen bloeiden, alsmede sneeuwbal, slaapmutsjes en valeriaan. We liepen Columbrianos binnen. Het was een groot landbouwgebied waar we door heen liepen, dat werd geïrrigeerd door dezelfde soort kanalen als die we hadden gezien rond Leon. Velden vol klaprozen. 
In Fuentes Nuevas dronken we koffie/thee; het was 9 uur en nog maar 16 graden.  Een stroom pelgrims liep voorbij. 
We hoorden hanen kraaien. Het was een relatief druk bewoond gebied. Het volgende dorp diende zich aan, het wegdorp met lintbebouwing Camponaraya. We liepen langs een drukke weg. Zodra we er af konden deden we dat, maar dat was pas na Pieros. Een wijngebied diende zich aan. Kamperfoelie en wilde rozen verspreidden een aangename geur. 
om 11 uur kwamen we aan Cacabelos. Het was hard gegaan, al 15 km achter de kiezen. Weer een thee in “Hostel Restaurant Sint Jamesway”. De lunch nuttigden we in het park. 
We liepen door een prachtig heuvelachtig wijngebied. Valville de Arriba was weer zo’n dorp als velen. Nog 4,5 km te gaan. “Hola, buen Camino”, is de groet van de Camino. Stilte is soms ver te zoeken; er wordt hard gepraat of getelefoneerd. Het roept bij mij irritatie op. Ik merk, dat ik het liefst in stilte loop. Niet dat ik diepe gedachten heb. In tegendeel, het is eindelijk stil in mijn hoofd. 

Ondertussen was de temperatuur opgelopen naar 26 graden. Het was klam en warm. De bergen werden in nevelen gehuld en de lucht erboven werd steeds donkerder. Er is regen  en onweer voorspeld voor vanavond. We hebben een dipje in het weer.

We zagen nog een lange dunne bruine slang over de weg kronkelen. Om 14.30 liepen we het dorp Villafranca del Bierzo binnen en een half uur later onze kamer in het viersterrenhotel Paradores”. Een chique hotel. 
DickJan heeft zich al gedoucht, ik stap er nu onder. En dan gaan we het dorp verkennen. 
We hebben 27 km gelopen. Ik was niet eens uitgeput bij aankomst. Dat geeft de burger moed!