Een valse start, maar geen verloren dag.

De regen sloeg vanmorgen tegen het raam bij het opstaan. Is het nu wel een goed idee om vandaag te gaan wandelen? De buienradar bood uitkomst; na 9 uur geen regen meer en zelfs een beetje zon verwacht. Met goede hoop stapten we om 8.45 uur in de auto. Op dat moment druppelde het nog na, maar eenmaal in Ede was het droog. Het was 9 graden bij vertrek, bij thuiskomst 12. En dat op 6 januari! Op weg naar Otterlo, waar we de auto neer zouden zetten en via het Kroller Muller museum naar Hoenderloo zouden lopen. Vandaar zouden we de bus terug  nemen naar Otterlo. 

We zetten de auto neer in Otterlo (9.20 uur). Nadat we waren uitgestapt schrok ik me rot hoe Dick Jan mank liep. Hij heeft al een tijdje last van een botje onder aan de zijkant van zijn voet en heeft dinsdag een afspraak bij de podotherapeut. Dat we vandaag 15 km zouden lopen was uitgesloten. Nadat we bij de Spar nog wat vergeten boodschappen gedaan hadden, dronken we koffie In "De Waldhoorn", waar de gedachte aan kerst nog levendig aanwezig was door de uitbundige versierselen. De zon begon te schijnen! Wat werd de wereld weer vrolijk na zoveel dagen grijs en nat weer. 

We besloten met de auto naar het Park de Hoge Veluwe te rijden, daar een kleine wandeling te doen, naar het museum te gaan en te lunchen. Om 10.30 uur begonnen we met het landschapspad van 4 km door het Park. Wild kwamen we niet tegen (ook nauwelijks mensen trouwens), maar we zagen wel hoe wilde zwijnen over de bodem hadden gewroet naar iets eetbaars. Het rook lekker. Wat op viel waren de houten paaltjes met bovenop een zonnepaneeltje. Het park is toch dicht 's avonds en 's nachts? Het antwoord op het waarom konden we niet verzinnen. Het was stil en erg rustig. We liepen door bos met aan de beukenbomen nog bruin blad. Oude eikenbomen met brede kruinen. Stuifzand ('Pampelse zand') en over de Franse berg, "waar de graven liggen van het echtpaar Kroller-Moller. Het echtpaar begon in 1906 met grond aan te kopen op de Veluwe. Uit dit landgoed is in 1935 Het Nationale Park De Hoge Veluwe ontstaan. Helene stierf in 1939, Anton in 1941. Helene Kroller-Moller was een spirituele vrouw met veel interesse in kunst en natuurbeleving. Haar omvangrijke kunstcollectie is opgenomen in het Kroller-Moller Museum. Helene heeft de plek van het graf zelf uitgekozen, dicht bij de fundering van haar droom: het Grote Museum onderaan de Franse Berg. Architect Henry van de Velde maakte ontwerpschetsen en in 1921 werd met de bouw begonnen van Het Grote Museum. Het werk werd echter n 1922 vanwege financiële problemen stilgelegd. De economische crisis van de jaren dertig sloeg toe, de plannen van het Grote Museum werden in 1935 definitief opgegeven. De Staat der Nederlanden werd eigenaar van de kunstcollectie. Die is uiteindelijk  in 1938 overgebracht in een meer bescheiden 'tijdelijk museum',  het huidige Kroller-Moller Museum. Op de nog zichtbare fundamenten van het Grote museum, inmiddels een rijksmonument, groeien zeldzame soorten korstmossen" (naar teksten op bordjes).

Rond half twaalf kwamen we aan bij het museum, aten een overheerlijk broodje en brachten een bezoek aan de tentoonstelling "Fernand Leger en de daken van Parijs". Fernand liet zich inspireren door het moderne stadsbeeld van Parijs van de tweede helft van de 19e eeuw: brede boulevards, elegante architectuur, en talrijke uitgaansgelegenheden. In 1911 betrekt hij een atelier op de bovenste verdieping van een pand aan de rue de l'Ancienne-Comedie, dat aan de achterkant uitkijkt over de daken met rokende schoorstenen van het Quartier Latin. Dit uitzicht gebruikt hij voor de reeks werken, "Fumees sur les toits" (Rook boven de daken). Het werd zijn opstap naar zijn kubistische werk uit de periode 1911-1914.  Naast Leger, werd er ook werk van andere kubisten getoond zoals Picasso, Juan Gris. Georges, Braques, Metzinger, Gleizes en Robert Delaunay. Mooie tentoonstelling!

Natuurlijk liepen we ook nog even nog door de zalen met de vaste collectie met onder andere fraaie Van Goghs. Om 13.45 uur stapten we weer in de auto naar huis. Uiteindelijk waren we blij de boel niet te hebben geforceerd. We wachten nu even af wat de uitkomst is van het bezoek aan de podotherapeut. Het was weliswaar een valse start, maar geen verloren dag!