Vandaag weer nieuwe herinneringen gemaakt

Vandaag van Neunkirchen naar Neckargerach gelopen; 20 km, 400 meter omhoog, 500 meter omlaag. Een relaxte wandeling. 
Het was halfbewolkt en 9 graden bij vertrek om 9.15 uur. De “Rufbus” (belbus) bleek een taxi te zijn, die ons in Neunkirchen afzette.  Eerst koffie in de Burgermarkt (een kleine supermarkt met horeca functie), een coöperatie van burgers van Neunkirchen. Om 10.15 uur gingen we van start. We pakten de route op bij “NatuurKultur Hotel Stumpf”. We liepen het gemengde bos in, zagen gewroet van everzwijnen. Grotendeels liepen we op half verharde paden door bos. Soms liep er een beekje, hier en daar bloeiden witte anemonen en daslook. We hoorden de vinkenslagen, zagen gaaien en bonte spechten. We stuitten op de rustplaats “Schlossblick-Pavillon” met uitzicht op Kasteel Zwingenberg en het Neckardal. Schloss Zwingenberg is in de 13e eeuw gebouwd. De oorspronkelijke eigenaren waren de edelen van Zwingenberg. Het kasteel is vaak van eigenaar verwisseld door de eeuwen heen. Prins Ludwig von Baden, een nazaat van de Groothertog, is de huidige kasteelheer en bezitter van de omringende bossen. Vervolgens weer een recht pad naar de Burcht Minneburg. Minneburg (110 meter boven de Neckar) is waarschijnlijk in de eerste helft van de 13e eeuw gebouwd. In 1349 is het gekocht door Ruprecht I von der Pfalz. Nu is het in handen van de deelstaat Baden-Württemberg. 
In de voorburcht of wat er van over is, aten we onze boterhammen op. Het was koud. De zon liet zich vandaag nauwelijks zien en warmer dan 13 graden werd het niet.

Ik vond deze etappe niet altijd even aantrekkelijk. Het pad door de bossen vond ik bij tijd en wijlen saai. Voor kinderen waren er stempels, die ik ook verzamelde. 
Na de Minneburg liepen we aan op het dorp Neckarkatzenbach (150 inwoners), dat op de uitpuilende helling ligt van de vroegere Neckarslinger. Drie miljoen jaar geleden liep de Neckar als een slinger om de Mittelberg. De loop van de rivier is door de tijd veranderd in de huidige. De foto’s zijn verhelderend. Het is nog duidelijk zichtbaar in het landschap, zeker op het uitzichtpunt Fritz-Baumgartner-Gedenkstein. 
We besloten niet met een slinger om het dorp Guttenbach (300 inwoners) te gaan, maar er door heen te lopen. Het bleek niet zo bijzonder te zijn. 

Ineens begon het een beetje te druppelen. Nog 15 minuten te gaan naar de camping. We stapten op tijd Gea in voordat het echt begon te regenen. 
En weer is er een wandeldag voorbij en zijn er nieuwe herinneringen gemaakt.