“Vrij zijn van wensen leidt tot innerlijke rust” (Lao Tse)

6 april 2022 - Thale, Duitsland

De mooiste dag tot nu toe. Op het moment dat ik schrijf is het zonnig en 12 graden! Dat is het niet de hele dag geweest. We vertrokken om 10 uur onder een bewolkte lucht met 8 graden. We waren al blij, dat er geen regen was voorspeld.

De bedoeling was via de kloof in het Bodetal naar Treseburg te lopen, maar de kloof was ontoegankelijk. De laatste storm had flink huisgehouden en de stormschade was niet opgeruimd. We besloten ons met de “sesselbahn” naar 430 meter te laten vervoeren en bovenlangs naar Treseburg te lopen. De kabelbaan bracht ons naar de “Hexentanzplatz”, waar natuurlijk geen enkele heks danste, maar wel een Efteling achtige sfeer heerste. In de voor-christelijke tijd werden  hier bos- en berggodinnen vereerd. De vrome Franken hadden hier niets mee  en verkleedden zich als heksen om die heidense vereerders te verjagen. In de Walpurgisnacht op 30 april vieren meer dan 10.000 gasten met muziek, lasershow, vuurwerk en in bijzondere kostuums dit volksfeest. 

Na de koffie gingen we dan eindelijk om 12 uur aan de wandel. We liepen langs de dierentuin. Even daarna werd het stil in het bos. De storm had hier ook hier rond geraasd. Overal lagen bomen als lucifer houtjes op de bosbodem. De kaalslag had ook nog een andere oorzaak, namelijk de schorskever. Die leven tussen de schors en het hout van de boom, waardoor de vochthuishouding verstoord raakt en de boom dood gaat. Het schijnt een groot probleem te zijn in de Harz. 
In de “Schutzhutte an der Hagedornstrasse” aten we onze boterhammen. Een fijn plekje uit de wind. 
Ik voelde me tevreden, dankbaar en had geen enkele wens. “Ja, dit is innerlijke rust”, dacht ik. En met dit gevoel begonnen we de afdaling vaar Treseburg, gelegen in het Bodethal. Om 13.50 kwamen we aan. We konden nog net een kop thee drinken voordat we de bus terug namen naar het station van Thale.

Het was nog vroeg zodat we het klooster Wendhusen nog met een bezoek konden verblijden. Het is het oudste klooster in Sachsen-Anhalt. Het is gesticht in 825 door Gisela de oudste dochter van graaf Hessi. De graaf had zijn titel in 782 van Karel de Grote gekregen nadat hij het Germaanse heidense geloof had afgezworen en zich had laten dopen. Hij had hiermee het Christendom in de Harz geïntroduceerd. 
Van het kanunniken klooster was niet zo veel over; een enkel vertrek en restanten van de 9e eeuwse kerk. In de 16e eeuw werd het klooster omgebouwd tot woontoren. 

Al met al hebben we 13 km gelopen vandaag. Niet zo veel, maar met licht gemoed. Vanavond gaan we uit eten “Gasthof Forelle”. 
Morgen bezoeken we Wernigerode. De weersverwachting is voor de middag zo slecht, dat we met de trein gaan. Vrijdag gaan we via Quedlinburg naar de volgende camping in Elbingerode. Dat betekent dat ik de volgende twee dagen gaan blog schrijf. Tot zaterdag. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marieke Ohm:
    7 april 2022
    Motivatie wint bijna altijd van talent
    Groet Marieke
  2. Conny Plomp:
    7 april 2022
    Ik ben het vleesgeworden voorbeeld 😜