“I took a walk in the woods and came out taller than The trees” (Henry David Thoreau)

Gisteravond genoten we van een grote volle maan. De temperatuur zakte weer onder nul. Vanmorgen was het -1. In veel Duitse steden hebben gisteravond Paasvuren gebrand en zijn  er vredesmarsen gelopen. Op de camping was het rustig. 
Ons Paasontbijt was niet anders dan alle andere dagen: broodje uit oven, vers geperst sinaasappelsap en een eitje. Wat hadden we toe moeten voegen? We kregen wel leuke filmpjes van de kleinkinderen, die in de tuin paaseieren zochten. 
We vertrokken om 10.15 uur met een licht bedekte lucht, die in de loop van de dag weer zou opentrekken. Het was 8 graden. 

Via Golmsdorf in Gleistal liepen we naar Beutnitz. Aan het eind van het dorp pakten we de route op. We hebben vandaag route 3 en 4 van de Saale Horizontale gecombineerd. We begonnen meteen met een flinke klim over de Zausenberg (208 m). De laatste 50 meter waren echt een kuitenbijter. Het pad liep door het bos. Vervolgens de Grosse Gleisberg op. Op 370 m troffen we een bankje aan met uitzicht op Laasan. We dronken koffie uit de veldfles. Wat kan die goed smaken. 
We vervolgden onze route door het bos met een wit tapijt van bosanemonen en stuitten op de Ruïne Kunitzburg (385m). Het uitzicht op Zwatzen en Jena was prachtig. Het pad daalde nu om vervolgens weer omhoog te gaan naar Laasan. Hier aten we onze boterhammen op voor het oude Rathaus. Daar zag ik de eerste boerenzwaluwen van het jaar en daar word ik altijd zo vrolijk van. Ik hoop over een werk of twee, drie de gierzwaluwen weer rond de Cuneratoren te zien vliegen: de zomer komt eraan!

We liepen door een licht loofbos met dertig tinten groen. Het is opzienbarend hoe hard het nu gaat. De natuur laat zich door niets of niemand tegenhouden. Vlinders fladderden voorbij. Paarse en roze bosanemonen sierden de bosbodem. 
We hadden de keus nog 100 m te klimmen of onderlangs naar Jena te lopen. We hadden genoeg geklommen en kozen voor de laatste variant. 
En zo liepen we tegen de “Distel Schanke” aan waar we halve liter alcoholvrij witbier wegklokten. We hadden dorst. De winterjas was nu echt te warm, hoewel het toch maar 12 graden was. Maar klimmen met zon zette de zweetklieren aan het werk. 
Het was nog een half uurtje naar Jena  Paradies Bahnhof. Met de trein van 16.12 uur gingen we terug naar Porstendorf. Een kwartiertje later kwamen we aan op de camping, waar het nog altijd heerlijk vertoeven is in de zon. We hebben vandaag 17 km gelopen. 

Het zit erop. Het was een vakantie van uitersten; we hebben sneeuw, vorst, zon en regen gehad. We hebben prachtige wandelingen gemaakt en interessante steden bezocht. Ik heb erg genoten. Morgen rijden we terug naar Rhenen. Nog geen drie weken later, op 4 mei gaat onze pelgrimstocht naar Santiago beginnen. Ik heb ontdekt, dat ik zonder de orthesen blaarloos loop en dat de kniebandages doen wat ze moeten doen. 

Ik heb ook ontdekt, dat de tijd nog niet rijp is voor praktische plannen. Ik wil wel van alles doen voor Oekraïense vluchtelingen. Maar behalve dat mij de tijd ontbreekt, is het nog te vroeg me te binden aan projecten die mijn aandacht en energie vragen. En dat is goed. Ik ben nog geen twee maanden met pensioen en zit nog in de herstelfase. Het komt wel. Ik heb ontdekt dat dat goed is; ik mag van mezelf die tijd nemen. De lege ruimte die ontstaat hoeft ook niet ingevuld te worden, ook die mag er gewoon zijn. 

En met deze woorden sluit ik dit blog af. Ik hoop voor 4 mei nog een dag te lopen en anders ontmoeten we elkaar in Leon.