“De natuur heeft geen haast en toch komt alles af” (Lao Zi)

Vandaag weer gewandeld. Niet dat we gisteren en eergisteren niet hebben gelopen; beide dagen hebben we 10 km door respectievelijk Erfurt en Weimar gelopen. Prachtige steden, waarvan ik een aantal foto’s in dit blog heb toegevoegd. 

Om 10 uur vertrokken we. Ik had vier laagjes aan, plus handschoenen en een sjaal. Het was 6 graden en zwaarbewolkt. Maar de lucht brak gaandeweg open en om 14 uur was de lucht strakblauw. 
Om op de route van de Saale Horizontale  te komen, begonnen we met een klimmetje. Het zou de laatste niet zijn; in totaal zouden we 500 m klimmen vandaag. Na de klim hadden we een prachtig uitzicht op Jena, onze camping en Golmsdorf in de diepte. Nu liepen we op hoogte over grasland. Er bloeiden sleutelbloemen. De weg ging verder door bos, waar lelietjes-van-dalen in knop stonden. Ik associeer deze bloemen altijd met 1 mei, Dag van de Arbeid. Ooit waren we in de Elzas waar deze geurige bloemen werden aangeboden op deze dag.

We zetten de afdaling in naar Neuengonna, dat in de 15e eeuw is gesticht en een klooster heeft gehad. Een pittoresk dorpje met een winkeltje dat alleen streekproducten verkocht en koffie. We namen wijn, thee, pasta mee en dronken koffie op het bankje voor de deur. Even daarna begon de klim naar Dornburg met haar drie kastelen. De fruitbomen dragen nu bloesem, de meidoorn heeft knoppen en de kastanjeboom kaarsjes, die nog niet bloeien. De natuur heeft geen haast; over twee weken barst het voorjaar uit zijn voegen.

Op een rotswand tronen de drie kastelen hoog boven het Saaledal, verbonden door een kasteeltuin. In de 19e eeuw was het de zomerresidentie van Groothertog van Saksen-Weimar-Eisenach. Ook Johann Wolfgang Goethe mocht graag verblijven in het Rococo kasteel. 
Het “Altes Schloss” dateert uit 1570, maar is voortgekomen uit een burcht uit de 12e eeuw. Het “Rokokoschloss” dateert uit 1740 en het “Renaissanceschloss” uit 1539. 

We aten onze boterhammen op in de kasteeltuin. Het was 8 graden, maar met de zon ging het net. Het uitzicht op Dornburg Dorf en het Saaledal was fenomenaal. 
Vervolgens deden we de St. Jacobikerk aan in de hoop Jacobus de Meerdere aan te treffen. Dat gebeurde niet, maar wel een vriendelijke dame die ons de geschiedenis vertelde van deze lichte kerk. Ze vertelde ook, dat ze maar met z’n vijven in de kerk zaten. Hoe deze kerk onderhouden werd, was mij een raadsel. Ze vertelde, dat “het westen gul had bijgedragen aan de renovatie na de Wende”. 
We daalden af om via de Carl-Alexander-Brucke (stalen constructie, 1892) de Saale over te steken. We klommen  de Henkelsberg op. Vanaf de Sophien Terrasse hadden we weer zo’n mooi uitzicht. De naam “ Balkon van Thüringen” is zeer treffend. De blauwe lucht werd in de meanderende Saale weerspiegeld. Via een smal pad liepen we verder naar het natuurgebied “Hohe Lehde” (318 m). Ik zag mijn eerste oranje tipjes van dit jaar en de bosrank bloeien in het bos. We daalden af naar Golmsdorf en van daaruit was het nog 2 km naar de camping. Om 16.15 kregen we Gea in zicht. We hadden 18 km gelopen. We lieten ons de thee in de zon goed smaken. Tevreden en voldaan van al dat moois.