“Het mooiste uitzicht komt na de klim” (Anoniem)

We zijn gearriveerd in de deelstaat Thüringen. Het weer is compleet omgeslagen. We hebben gistermiddag tot 18.30 uur buiten kunnen zitten. Het was 20 graden bij aankomst om half vier.

Voordat we hier aan kwamen zijn we onderweg nog gestopt in Sorge. Horeca en het “Grenzmuseum” waren dicht, maar we konden wel wandelen over voormalig “sperrgebiet”, inclusief wachttoren en originele “Grenztor”. De sfeer is unheimisch door het gegeven dat mensen hier met buitensporig geweld tegen werden gehouden. 

“Camping am Jena” stamt duidelijk uit de DDR tijd en er is weinig in geïnvesteerd. Een Nederlander exploiteert de camping. In tegenstelling tot de vorige camping betalen we nu niet apart voor elektriciteit. Met de huidige prijzen zal dat in de toekomst wel toenemen, denk ik. 

Vannacht scheen de maan weer door het luik. Dat vind ik zo leuk. Het was niet zo koud bij het opstaan. En na het dagelijkse kopje thee op bed, het douchen, het ontbijt, de afwas en de buitenklussen (zoals wc legen, water halen), liepen we om 10 uur naar het station. We namen de trein naar Jena Paradies. 
Jena een stad van 110.000 inwoners is vanaf 1558 een universiteitsstad. Het is een levendige stad met heel veel jonge mensen. Op de Markt dronken we koffie en bij de VVV haalde we de gereserveerde kaartjes af voor “De Johannes Passion” in de St. Michael kerk voor aanstaande vrijdag. De St. Michael is een laat gotische kerk waar Maarten Luther meermaals heeft gepredikt. 
inherent aan een grote stad is het aantal bedelaars op straat. Jena is de stad van Schiller, het “Alte Rathaus” (14e eeuw) en van de Jentower (1969-1972), de wolkenkrabber uit de DDR-tijd van 149 meter. 

Uiteindelijk gingen we tegen half twaalf van start door 650 treden te beklimmen naar 298 meter. Het uitzicht op Jena was de klim meer dan waard. Het “Landgravenhaus” was dicht. We liepen verder en stuitten op het Blinkerdenkmal een monument voor gevallenen  ‘14-‘18. Vervolgens liepen we door een prachtig natuurgebied “Windknollen”, waar Napoleon de strijd om Jena won van de Pruisen in 1806. De “Napoleonstein” herinnert aan deze veldslag.

We lunchten op een bankje met uitzicht op 362 meter. Het kon weer; boterhammen eten op een bankje. Het was inmiddels 22 graden, heerlijk wandelweer. 
Door het warme weer lieten vlinders zich zien: dagpauwoog, citroenvlinder, koolwitje, bont zandoogje. Onder de plaats Closewitz is een bos, genaamd Edellaubholzwald, dat een bosbodem heeft, bedekt met gele winteraconieten, witte anemonen. toefjes paarse maartse viooltjes, de grote paarse en gele sleutelbloemen. Daar word je enorm vrolijk van. “Lente in de natuur, die zegt: ‘Tijd voor een feestje” (Robin Williams).

Via de Maarschalk Saultweg liepen we het Rautal in. Op de Weinberg “Am Kauzchenberg” was men druk bezig met de voorbereidingen van een nieuw wijn seizoen.Met zicht op het dorp Zwatzen dronken we thee uit de veldfles. In het dorp konden we bovenlangs (twee uur) of dalen naar de rivier de Saale (een uur). We kozen voor de laatste optie. Dat was niet de mooiste; we liepen langs het spoor en hebben geen rivier gezien. Heel saai. 
Om 16 uur waren we terug bij Gea. We hadden 18 km gelopen. In Gea was nog niet zo warm geweest. Morgen wordt het al iets minder warm en is er regen voorspeld. We gaan met de trein naar Erfurt, dus geen blog morgen.