"Waar licht is schaduw. Dat hoort bij elkaar en kan niet zonder elkaar". (Marten Toonder)

De kop is eraf; mijn eerste trainingsrondje van 9 km. van Velp Rheden over het landgoed Beekhuizen. Het weer was allesbehalve aangenaam: mistig en koud. De wandeling langs de Beekhuizer Beek gaat over licht geaccidenteerd terrein en door bos. De mist hulde het landschap in een zwart-witte coulissen. Op de Veluwezoom vielen vooral de eiken op met de brede kruinen en de beuken die nog in bruin blad stonden. Op het bankje bij det Bezoekerscentrum aten we in een snel tempo onze boterhammen op. De kou drong onze winterjassen binnen. Niet aangenaam op stil te zitten. Even daarna namen we de bus terug naar het treinstation van Velp waar de auto stond.

Nog altijd is er een gedeeltelijke lockdown waarbij de horeca (en de cultuursector) is gesloten. Al twee jaar leven we met het COVID-19 virus (corona) en ik moet zeggen er is nog altijd geen vreedzaam leven mogelijk. Zoals heel veel Nederlanders ben ook in corona moe, tegen het neerslachtige aan. Maar zoals Marten Toonder zegt, horen licht en schaduw bij elkaar. Het komt goed! 

We hopen 4 mei te vertrekken naar Madrid, alwaar we de trein nemen naar Leon. Daar pikken we de Spaanse Sint Jacobsroute op naar Santiago de Compostella (323 km). De COVID pandemie hield ons twee jaar thuis, maar we hopen nu echt te gaan. Ik heb er veel zin in, maar besef dat er nog wel wat trainingsuurtjes nodig zijn. Ik heb in elk geval al nieuwe wandelschoenen gekocht eind van het jaar en die lopen lekker. Nog een bezoek aan de podotherapeut voor nieuwe orthesen voor mijn tenen rechtervoet en alle ongemakken zijn op voorhand weggenomen. 

Onze derde pelgrimsreis. Wat gaat die brengen? In elk geval geen existentiële  vraagstukken om te herkauwen onderweg. Werk gerelateerde problemen zijn er evenmin. DickJan is al een jaar met pensioen en ik stop met ingang van 1 maart met werken. We gaan het zien, in elk geval wordt het genieten.