“Bewaar je herinneringen goed; je kunt ze niet opnieuw beleven. ” (Bob Dylan)

Om 8.50 vertrokken we uit Rhenen. Het was 8 graden, grijs en windkracht  ZW 4. Er werd geen regen verwacht. 
 

Ik had er zin in; twee dagen wandelen met de rugzak op en een overnachting in Bocholt (Duitsland). De auto zetten we neer bij het station van Terborg. Terborg is een klein stadje in de Achterhoek, die deel uitmaakt van de gemeente Oude IJsselstreek. Het kreeg in 1419 stadsrechten. De beschermheilige van de stad is Sint Joris. Aan het gelijknamige plein dronken we koffie in “Lunchroom Met Liefde” voordat we onze eerste schreden zetten op het Noaberpad.

Ik zag sneeuwklokjes en winterakonietjes bloeien in een tuin. We liepen door een bos en langs enorme kasten van huizen. Uiteraard achter een hoog hek. De eerste plaats waar we door heen liepen was Silvolde. Daar valt werkelijk niets over te vertellen. Vervolgens naar Ulft. Even buiten de bebouwing is op 13 juni 1943 een Halifax bommenwerper gecrasht op terugweg van een missie naar Bochum en het Ruhrgebied. Vier van de acht inzIttenden kwamen daarbij om. 
Spoedig liepen we langs de Oude Ijssel, langs het DRU industriepark. Bijna 250 jaar werden hier ijzerproducten als kachels, pannen en badkuipen geproduceerd voor miljoenen klanten wereldwijd. Vandaag is het DRU industriepark een broedplaats voor cultuur en innovatie.

Via  weilanden en over een modderig pad, kwamen we aan bij het openluchttheater van  Gendringen, waar we redelijk beschut onze boterhammen konden eten. Om 13.10 liepen we de grens over. De “Gruftkapelle” (1672) heeft als vluchtkerk voor Nederlandse katholieken gefungeerd. In 1811-1813 werd de kapel omgebouwd tot laatste rustplaats voor de grootvorstelijke familie Salm-Salm. 
 
De skyline van Anholt werd bepaald door bouwkranen. Het oude stadscentrum van Anholt is grotendeels verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het oude stadhuis, de Ratskeller is wel gespaard gebleven. Het dateert uit 1567. verder is daar het St. Pankratius Pfarrkirche (1851), een enorm katholiek bouwwerk. Het kasteel Anholt is tegenwoordig een sjiek hotel waar je voor circa 250 euro per nacht slaapt. 

Horeca was er niet, maar gelukkig konden we thee drinken bij de Rewe. De laatste 4 kilometer liepen we langs een enorm golfterrein naar Isselburg. Om15. 45 uur kwamen we het plaatsje binnen. Bij het Raadhuis wachtten we op de bus naar Bocholt. De hele dag hebben we geen regen gehad, maar toen we in de bus zaten begon het een beetje te miezeren. In Bocholt verblijven een nacht in het City Hotel. We hebben een frisse kamer, een ruime badkamer met douche en kunnen thee zetten,

De laatste 4 kilometer van de 20 waren pijnlijk (althans voor mij). Mijn knieën, tenen van de rechtervoet en mijn schouders waren niet langer blij. Nu is alles over en voel ik me vooral voldaan. De herinneringen zijn weer gemaakt vandaag. Morgen weer verder.

 

Ps de foto’s krijg ik niet over gezonden. Zal ik morgenavond als nog doen.