"Tel geen dagen, maar zorg dat de dagen tellen" (M. Ali)

 Het diner gisteravond was op z'n minst curieus te noemen: groenten en kabeljauw in een worstje geperst, rijst, een paar plakjes komkommer, tomaat en slablaadjes. We namen wat ananas toe. Dit was geen 250 gram groenten. Een beetje karig, maar het ontbijt was beter. Ondanks de fles wijn, heb ik goed geslapen. Het restje vino verde goot ik over in een waterflesje. De hele dag heeft het geschud in mijn rugzak. Het zal de smaak niet verminderen. 

De lucht was weer wolkenloos, de zon al fel en de temperatuur oplopend toen we eindelijk om 9.15 konden vertrekken. Het ontbijt was pas om 8.30. Als het aan ons had gelegen, waren we al eerder vertrokken vanwege de verwachte 25 graden. 

Eerst even een bakkie in het cafe om de hoek. We werden hartelijk ontvangen, kregen onze eerste stempel in ons paspoort en een Jacobschelp, die op het strand was gevonden.  Portugezen zijn alleraardigste mensen.

Via een rustige landweg tussen hoge muurtjes, waar je nauwelijks over heen kunt kijken, liepen we Sau Pedro de Rates binnen. De Romaanse kerk uit de 12e eeuw is een juweeltje. Wij houden hier meer van dan van de rijk gedecoreerde barokke kerken, die we in Porto hebben bezocht.

Na Sao Pedro de Rates, liepen we weer over landelijke weggetjes verder. Boerenzwaluwen en musjes begeleidden ons. Gierzwaluwen en miauwende buizerds of andere roofvogels waren de grote afwezigen. De koeien stonden binnen. We hoorden kraaiende hanen, roken de geurende lindebomen, zagen ook palmbomen. Er werd op het land gewerkt en in moestuintjes. Zo idyllisch als het klinkt, was het ook. 

Het is een klein drama met internet. Mijn hele verhaal weg. Voor nu stop ik even. Straks weer verder. Vandaag twee reisverhalen.