"Alleen met je hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar"

(Antoine de Saint-Exupery)

Het bleef waaien gisteravond. Er stonden kopjes op de zee. We konden niet buiten eten. Maar mooi was het wel. Mijn luikjes vielen al vroeg dicht boven mijn boek, dus het licht ging rond half elf uit. We hebben prima geslapen ondanks dat het hotel erg gehorig was. Het zal de zilte  zeelucht wel zijn geweest die de slaap bevorderde.  

Ook dit hotel bood wandelaars de mogelijkheid vroeg en uitgebreid te ontbijten en te vertrekken. Om 7.45 stonden we buiten. De zee was glad, de lucht wolkenloos. 

We hadden duidelijke instructies meegekregen om weer snel op de Camino  terug te  keren. Na 20 minuten sloten we weer aan. 

De etappe van vandaag was opnieuw prachtig. Vaak over beschaduwde bospaden.  Het was soms file lopen. Er waren twee bijzondere ontmoetingen vandaag.  Tijdens de koffie zagen we de jonge Deense vrouw, die we eerder gezien hadden in Rubieas, en die toen door blaren werd geplaagd. Ik had een klick met  haar via Paulo Coelho. Ze was min  of meer verslaafd geraakt aan het lopen van de Camino, als het even kon ging ze er jaarlijks  een lopen. Voor haar was de Camino  een 'way of life' , een tocht door haar innerlijk landschap. Dat klonk bekend. De cursus 'Schrijvend pelgrimren' gaat   hier ook over  (zie http://www.schrijfpassie.nl). We  wensten elkaar behalve weinig blaren, ook veel bijzondere ontmoetingen, vertrouwen en  geluk. De tweede ontmoeting vond plaats in een winkeltje waar we brood haalden. Een vrouw, die 90 bleek en haar dochter begonnen een heel levendig gesprek. Het ging niet eens over de inhoud, maar het gevoel tussen de Spaanse woorden, er was warmte en vriendschap voelbaar. 

Dat is waar Antoine de Saint-Exupery het over heeft en daar ging ook de tekst over. 

Vandaag is een geschenk met deze bijzondere ontmoetingen! 

" De wandeling ging via een bospad naar de top van Alto de Lomba, waar we schitterende uitzichten hadden over de Ria de Vigo. Het pad daalde vervolgens af naar het aan de kust gelegen Arcade. Via de middeleeuwse Ponte  Sampaio over de Rio Verdugo liepen we naar de overkant. 

" Op de Ponte Sampaio vond op 7 en 8 juli de laatste slag tussen de Galicische en napoleontische troepen plaats, de laatste onder aanvoering van generaal Ney. Ze eindigde met de overwinning van de Galiciërs en de definitieve verdrijving van de Fransen". (Bron:  wandelgidsje Caminho Portugues)

Het pad klom nu steil het dorpje uit via smalle  klinkerstraatjes. In de moestuintjes werd gewerkt.  We liepen verder over  boerenweggetjes tussen velden en wijngaarden. We passeerden dorpjes opgetrokken uit granietsteen. We pauzeerden en ik verwisselde mijn wandelsokken. De natte hing ik te drogen onder mijn riem van mijn rugzak, in een mum van tijd waren ze droog. Het was niet te warm. We vetrokken met 14 graden en om 14.00 uur was het 24 graden, de verwachting was dat we vandaag met de 28 graden als maximum  op de  thermometer zouden eindigen.  Er stond een een windje vanuit zee, heel aangenaam dus. 

In de Capela de Santa Marta (1617)  lag  een stempel voor het  Credencial.

Na de lunch, liepen we langs  een drukke weg Pontevedra binnen. De laatste 3 kilometer met pijnlijke schouderspieren en kleine teen. Ook de knieën beginnen te protesteren. Maar we waren er! 

"Het kleine Pontevedra (80.000 inwoners), hoofdstad van de gelijknamige provincie, is een van de aantrekkelijkste steden van Galicië. Het historisch centrum, aan een bocht van de Rio Lerez die hier uitmondt in de Ria de Pontevedra, is een netwerk van  smalle straten met arcaden. Aardige pleinen, interessante kerken en adellijke huizen verfraaien het stadsbeeld. Het hart van de oude stad is de Plaza de Espana bij de Alameda. Aan het plein staat de indrukwekkende ruïne van de Santo Domingo, een 14de eeuwse  dominicanenkerk, tegenwoordig een  dependance  van het Oudheelkundig museum. In  de omgeving  van Ponteverda woonden reeds heel  vroeg mensen, dat blijkt onder meer uit de talrijke prehistorische monumenten, dolmens en  ganggraven op het nabijgelegen schiereiland Morrazo. In de middeleeuwen bracht de haven van Ponteverda grote  welvaart. Tioen de haven bij de  riviermonding  in de 19e eeuw verzandde, werd op enige kilometers van de stad een nieuwe haven aangelegd" (Bron:  http://www.pelgrimsroutes.nl  

De Capela da (Virza) Peregrina is gewijd aan de  pelgrimerende  heilige Maagd. De fraaie barokkerk is gebouwd in de 18e eeuw en heeft een plattegrond van een Jakobsschelp. Helaas was de kapel niet open om 14 uur. Om 16 uur moet de kerk wel weer open gaan. We zagen wel dat  Jacobus in een nis op ons neer keek.   

Dit zijn de eerste indrukken van Ponteverda. We gaan douchen en de stad wat beter ontdekken.  Daarover morgen meer.