"Als je de berg opgaat, zijn er vele wegen. Je kunt ze niet allemaal tegelijk gaan" (Boeddhistisch)

10 juni 2017 - Rubiães, Portugal

Daar zijn de Romeinen       Consul Decimus Junius Brutus roept zijn mannen

We hebben ze gezien, de Romeinse jongens. Toen we vanmorgen im 8.45 vertrokken, was de lucht staalblauw en wisten we dat erg warm zou worden, 25 graden. Helaas heb ik gisteren blaren gelopen door de warmte. Ingetaped ging ik op weg. 

Blaren gelopen      Proviand inslaan voor onderweg

Eerst proviand inslaan voor onderweg in een winkeltje waar echt alles te koop leek. De winkel van Sinkel is er niets bij.  Vervolgens namen we afscheid van de Ponte de Lima.

  Bom Camino    Centrum Ponte de Lima

Igreja de Santo Antonio dos Frades     Centraal plein

De eerste stempel van de vier van vandaag, kregen we in een cafeetje net na de barokke Igreja de San Antonio dos  Frades. Via rustige paden liepen we door de regio van de Minho: over boerenweggetjes, door akkers en wijngaarden, dennenbossen en door piepkleine dorpjes. Soms zagen  stille getuigenissen van pelgrims, die ons voor waren gegaan. 

Steentjes neergelegd langs de route met stille boodschappen    Weer landelijk weggetjes door het groen.

Op weg   Het kapelletje van Codecal    In het kapelletje

Na het kapelletje  begon de klim naar de Portella Grande. We zijn wel wat gewend, maar enige wandelconditie is wel gewenst. De warmte speelde een rol. Ik voelde mijn vingers tot worstjes opzwellen. Maar wat was het weer prachtig!

De kerk van Labruja en het Santuario do Socorro   Bergdorpjes in het groen

Langzaam maar zeker kwam het doel in zicht. Eerst passeerden we nog het Cruz dos Franceses: Kruis van de Franse, ook wel Cruz dos Mortes, Kruis van de Doden genoemd. Volgens de legende staat het op een plaats, waar de bewoners tijdens de invasie van Napoleons troepen in 1809, enige achterblijvers vanuit een hinderlaag hadden overvallen en om zeep gebracht. Veel pelgrims laten hier steentjes en souveniers achter. 

Cruz dos Francesses             Achtergelaten gebed van de pelgrim        Achtergelaten steentjes en souveniers

Vanaf dit punt was het nog een minuuut lopen naar de Alto da Portela Grande de Labruja. Het was de moeite waard!

Pittige klim naar hoogste punt van de route         Hoogste punt  Uitzicht vanaf de Alto da Portela Grande de Labruja  Een schitterend uitzicht!

We namen uitgebreid de tijd om te lunchen en trokken om 14 uur weer de rugzakken op de rug. De afdaling  naar Rubiaes ging geleidelijk. Maar toen waten we er nog niet. Ik was het inmiddels spuugzat. Voor het  eerst zat ik wel door heen. Het duurde en duurde maar. Eindelijk bestemming bereikt: Casa da Capela. Het was 23 kilometer verder en 17.00 uur.  Missie  volbracht, morgen weer verder. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Yyvon:
    10 juni 2017
    Hè Con
    wel volhouden hoor.
    Gaat lukken.
  2. Itie:
    11 juni 2017
    Wat een mooie reis, wat een mooie foto's !
  3. Astrid Wijne:
    11 juni 2017
    En ook boeiend dat je er nu en dan iets bijschrijft van de geschiedenis waar jullie langslopen. Warmte en lopen, ga er maar aan staan. Geniet!
  4. Kees nab:
    12 juni 2017
    Na deze reeks van verhalen verwachten wij dat het volgend jaar erg druk zal worden op deze route.