.........."Dus als men gewoon blijft lopen, komt alles vanzelf in orde" (Soren Kierkegaard

Vanmorgen was er geen enkele moeite om mijn bed uit te stappen. De lucht was wolkeloos en bij aanvang van de wandeling was al 16 graden. De eerste keer wandelen in korte broek en hemdje. Ingesmeerd met factor 30 ging ik op pad om 8 uur.

Het bos was nog gehuld in mysterieus licht, waarbij de zon vlekken maakte op de bodem. Ik heb 3 kilometer gezigzagd door het bos. De heldere zang van de merel en de vink en het geroffel van de bonte specht waren duidelijk hoorbaar.

Het Grift en Graftenpad begint bij ons om de hoek in het bos de Laarsenberg. Vanaf de Laarsenberg kun je over Rhenen en de Gelderse Vallei tot voorbij Veenendaal kijken.

Een groot deel van de Laarsenberg is begroeid met naald- en loofbos. "Al in de middeleeuwen lagen op de hellingen van de Laarsenberg akkers. Om te voorkomen dat de grond wegspoelde, plantte men dwars op de hellingen stroken gras met dichte hagen. Zo ontstonden er steilranden, genaamd graften. Deze zijn  vooral bekend uit Limburg en dat maakt ze hier extra bijzonder op de Laarsenberg. De graften bestaan grotendeels uit stekelstruiken en zijn belangrijk voor veel dieren. Vogels vinden er insecten en een plek om te nestelen en te schuilen"  (http://www.utrechtslandschap.nl)

In de meidagen in 1940 is op deze plek fel gevochten. Het Nederlandse leger verzette zich vier dagen lang tegen een Duitse overmacht, waarbij 382 Nederlandse militairen sneuvelden.

Op 9 mei 2015 speelde de toneelvereniging 'de Hucht' locatietoneel. De slag om de Grebbeberg was 75 jaar gelden. Ik was een van de spelers, die in het donkere bos bezoekers opwachtte met mijn verhaal.

De wandeling voerde me langs landgoed Heimerstein. In 1401 beleende bisschop Frederik van Blankenheim ridder Arend Willemsz. van Egmont met 'dat huus ende hofstede, geheiten Hamersteyn, gelegen bi den huse ter Horst mitter werff ende als t begrepen is'

 Na de vernietiging tijdens de slag om de Grebbeberg is het kasteel in 1946 weer opgebouwd. Stichting Zideris biedt 'eigenzinnige zorg' en begeleiding aan mensen met een verstandelijke beperking. De kersttocht van  Zideris  is legendarisch. Het hele terrein wordt volledig in kerstsfeer ondergedompeld. 'De Hucht' wordt gevraagd haar aandeel te leveren in het kerstspel. Ik heb vele rollen gespeeld in  mijn leven, maar Maria was uitzonderlijk (19 december 2015)

Zolang ik woon in Rhenen en langs Zideris wandel, zie ik de ooievaar op het nest zitten. Nu ook weer.

De grift meandert door het Binnenveld. Rietzangertjes zingen in het wuivende riet langs het water, boerenzwaluwen scheren over de weilanden. En natuurlijk kwam ik mijn 'vriendinnen' ook weer tegen. Ik nam een korte koffiestop aan de grift.

Aan de horizon zijn de hoge gebouwen van Wageningen zichtbaar. De wind speelde door het hoge gras en door mijn haar. Bloeiend koolzaad en papavers wedijverden om aandacht van de fotograaf.

De vistrap is een visplaats voor ijsvogels, maar helaas heb ik er nooit een gespot. Wel hoorde ik de grutto hoog in de lucht en zag ik hoe en kievit zijn nest verdedigde tegen een kauwtje. Ook ik ben belaagd door een kieviet. Hij bleef maar over me heen vliegen, luid roepend. Ik kwam kennelijk te dichtbij. Ik zag ook libellen en fladderende vlinders.

En zo liep  ik Achterberg binnen. Nog maar enkele boeren bewerken hun land en houden vee. Hun plaats is ingenomen door boerderij villa's. Het agrarisch karakter verdwijnt langzaam.

           Akelei

Het Utrechts Landschap teelt op de flanken van de Laarsenberg op ecologische wijze graan, gericht op akkerkruiden, korensla, korenbloem en klaproos en akkervogels zoals de patrijs, geelgors en gele kwikstaart.

De wandelweg liep langzaam het bos weer in. Ik was weer thuis.

Er rest mij nog iets te schrijven over mijn wandelmascotte Paradino.     Paradino heb ik ooit gekocht in een souvenirwinkeltje aan het begin van de Aareschlucht in Zwitserland. Ze reist altijd met me mee.